سید ابوالفضل عسکری – کارشناس فرهنگی معاونت فرهنگی قوه‌قضائیه
امروزه آموزش نقش بسزایی در جامعه ایفا می‌کند و هرچقدر آموزش‌ها بر اساس نیازهای روز جامعه و مقتضیات زندگی روزمره شهری باشد به مراتب اثرگذاری بیشتری نیز دارد. جامعه‌ای دارای پایداری و امنیت بیشتر در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که از ابتدا بتواند نسل خود را در همه حوزه‌ها به‌طور مناسب، کارآمد و مداوم پرورش دهد. در اکثر کشورهای پیشرفته و توسعه یافته بیشترین تمرکز بر آموزش از سنین کودکی گذاشته می‌شود که هم فرد آمادگی بهتری برای درک و دریافت مطالب دارد و هم ماندگاری بیشتری در ذهن مخاطب دارد. بدیهی است که یکی از مشکلات و دغدغه‌های هر کشوری در عصر حاضر مسائل مربوط به عدم آگاهی‌های حقوقی است که این عدم شناخت سبب به‌وجود آمدن بسیاری از آسیب‌های اجتماعی از قبیل مسائل مربوط به املاک، حقوق کار و اختلافات مالی است که این موارد خود سبب به‌وجود آمدن موارد ناخوشایندی از قبیل قتل، دزدی، طلاق، اعتیاد و غیره می‌شود.
حال اگر بتوان زمینه‌ای فراهم کرد تا کودکان از ابتدای سنین یادگیری با مسائل و مشکلات پیشروی خود در زندگی فردی و اجتماعی آگاهی یابند و بدانند اگر آگاهی‌های لازم را نداشته باشند، عواقب خوبی در انتظار آنان نیست؛ لذا به‌طور حتم این آموزش‌ها می‌تواند همانند سپری محکم در مقابل آسیب‌های اجتماعی عمل کند. همچنین از دیگر نتایج مفید چنین آموزش‌هایی پدید آمدن نسلی باهوش، منضبط، قانون‌گرا و برخوردار از سواد حقوقی کافی در جامعه خواهد بود. در سال‌های گذشته یکی از ایده‌های خوبی که شکل گرفت و پیامدهای خوبی نیز به همراه داشت طرح پارک‌های آموزش فرهنگ ترافیک بود که نتایج مطلوبی را به دنبال داشت. آشنا کردن کودکان با مسائل ترافیکی در این پارک‌ها، می‌تواند در آینده هزینه‌های کمتری را در خصوص عدم رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی از سوی بخشی از جامعه بر روی دست مسئولان بگذارد. به نظر می‌رسد در جامعه امروز خلأ وجود چنین پارک‌هایی در زمینه آموزش‌های حقوقی نیز دیده می‌شود. مراکزی که بتوانند کودکان را از همان سنین ابتدایی با حقوق شهروندی آشنا کنند تا شهروندان در آینده زندگی فردی و اجتماعی بتوانند از حقوق خود دفاع کنند. پارک آموزش فرهنگ حقوق می‌تواند مدرسه‌ای برای آموزش به کودکانمان باشد تا کودکان بایدها و نبایدهای زندگی جامعه کنونی را بیاموزند و در مواقع لازم بهترین تصمیم را بگیرند.
این طرح همکاری و تعامل بین قوای سه گانه، شهرداری‌ها و مراکزی که به هر نحوی در زمینه افزایش و بهبود زندگی شخصی و اجتماعی دخیل هستند را می‌طلبد. چه بسا با اجرای اینگونه طرح‌ها بتوان بسیاری از معضلات و آسیب‌های اجتماعی را کاهش داد و یا حذف کرد. کاهش جرائم، پرونده‌های قضایی، تنش‌های خانوادگی از نتایج این قبیل برنامه‌ها است.
_______
↩️ کانال مقاله ها 👇
