نفیسه ابراهیم‌زاده انتظام / روزنامه جوان
بعد از اینکه سیدمحمد بطحایی، وزیر آموزش‌و‌پرورش اعلام کرد «همه دانش‌آموزانی را که در مدارس تیزهوشان کشور مشغول به تحصیل هستند، نمی‌توان جزو دانش‌آموزان تیزهوش و نابغه حساب کرد و به دلیل کثرت مدارس تیزهوشان، دانش‌آموزان بسیاری وارد این مدارس می‌شوند»، رضوان حکیم‌زاده، معاون آموزش ابتدایی هم گزارشی از تازه‌ترین تصمیم شورای عالی آموزش‌و‌پرورش منتشر کرد که طی آن برگزاری آزمون‌های تستی در دوره ابتدایی، استفاده از کتب کمک آموزشی و ورود مؤسساتی که به این بهانه وارد مدارس ابتدایی می‌شدند، ممنوع شد و دیگر آزمون ورودی مدارس نمونه‌دولتی و تیزهوشان برگزار نمی‌شود.
حمایت توییتی وزیر
این تصمیم که با توییت‌های دو روز گذشته بطحایی حمایت می‌شود، بر رفع استرس دانش‌آموزان و حفظ آرامش آنها تأکید می‌کند و با این کلیدواژه سعی دارد اجماع عمومی بیشتری را به خود جلب کند.
علاوه بر این، کوتاه کردن دست مافیای کنکور از نظام آموزشی از دیگر اهداف حذف آزمون ورودی تیزهوشان است که آموزش‌و‌پرورش تلاش می‌کند آن را برجسته کند.
با این وجود، اگر این خبر را در کنار رویکرد آموزش‌و‌پرورش از ابتدای دولت یازدهم تاکنون مبنی بر حذف مدارس سمپاد به‌عنوان قدرتمندترین و بزرگ‌ترین رقیب مدارس خصوصی در جهت تقویت و حمایت از مدارس غیردولتی قرار دهیم، متوجه می‌شویم پوشش «کاهش استرس دانش‌آموزان» انتخاب هوشمندانه تیم مشاوران بطحایی برای جلب مشارکت حداکثری مخاطبان نظام آموزشی در راستای حذف مدارس سمپاد است.
مزاحمت سمپادها برای خصوصی‌سازی
گزارش ۱۰۰روزه اول دولت یازدهم با تأیید این گمان، مدارس سمپاد را به‌عنوان عامل کاهش انگیزه سرمایه‌گذار بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در آموزش‌و‌پرورش معرفی می‌کند.
از سوی دیگر مدارس غیردولتی برای برندسازی از خدمات خود و داغ کردن بازار جذب مشتری نیاز به جذب برترین‌های المپیادها و آزمون‌های علمی دارند و طبیعی است این دسته دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان مدارس تیزهوشان را برای ادامه تحصیل انتخاب می‌کنند و فرصت را از رقبای غیردولتی خود می‌گیرند و این یعنی مزاحمت برای تحقق اهداف مدارس غیردولتی و فرآیند توسعه خصوصی‌سازی در آموزش‌و‌پرورش که دستگاه تعلیم و تربیت با تمام قوا و با استفاده از حداکثر ظرفیت‌های قانونی و اجرایی در جهت رفع این مزاحمت تلاش می‌کند.
حذف پذیرش تیزهوشان
این حذف پذیرش دانش‌آموز در پایه هفتم مدارس تیزهوشان از سال آینده تحصیلی، آخرین قطعه جورچینی است که تابلوی شام آخر سمپادها را تکمیل می‌کند. با این کار ورودی تیزهوشان صفر شده و دانش‌آموزان مشغول به تحصیل در این مدارس به مرور فارغ‌التحصیل می‌شوند و چراغ مدارس تیزهوشان قبل از پایان عمر دولت دوازدهم به طور کامل خاموش می‌شود.
نگرانی رهبری از حذف سمپادها
این در حالی است که مقام معظم رهبری در بیانات خود در دیدار با جمعی از نخبگان در مهر ماه سال گذشته تأکید کردند: «من از این مسئله سمپاد – سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان- نگرانم. گزارش‌هایی که به من می‌رسد، گزارش‌های خرسندکننده‌ای نیست؛ این سمپاد خیلی مهم است. این کار خیلی مهمی است و آن نکته هم که اشاره کردند که یک تعداد زیادی مدرسه بر اساس این [طرح تأسیس شده]، این متوقف به این است که این سازمان خوب بچرخد و خوب اداره بشود؛ گزارش‌هایی که به ما می‌رسد در این جهت، گزارش‌های خرسندکننده‌ای نیست.» اما بررسی کلیدواژه استرس‌زدایی از فرآیند تعلیم و تربیت هم در نوع خود قابل بررسی است. اول اینکه کنکور به‌عنوان بزرگ‌ترین عامل ایجاد اضطراب و خلاقیت‌سوز به دلیل ناتوانی آموزش‌و‌پرورش در برگزاری آزمون‌های سراسری به منظور افزایش ضریب معدل در پذیرش دانشجو و وادادگی آن در برابر مؤسسات آموزشی و کنکوری همچنان می‌تازد.
آزمون مغضوب
مسئولان ارشد آموزش‌و‌پرورش آزمون تیزهوشان را بدون استناد به هیچ مطالعه‌ای عامل استرس دانش‌آموزان معرفی می‌کنند. در حالی که دست‌کم ۱۰ عامل استرس‌زای دیگر در مدارس وجود دارند که رغبت دانش‌آموزان را به تحصیل کاهش می‌دهد. تکالیف سنگین، ، مقایسه دانش‌آموزان با یکدیگر و اخذ کمک‌های اجباری و تبعات تأخیر والدین در پرداخت این کمک‌ها که دامن دانش‌آموزان را می‌گیرد، از جمله این عوامل استرس‌زا هستند که در سال‌های اخیر، دیده نشده به اندازه آزمون ورودی تیزهوشان مغضوب مدیران ارشد آموزش‌و‌پرورش قرار بگیرد.
در عین حال تفاوت نگذاشتن میان استرس محرک و اضطراب مخرب و بهره‌گیری از بار منفی واژه استرس برای همراه کردن والدین و دانش‌آموزان از سوی مسئولان آموزش‌و‌پرورش مسئله قابل‌توجهی است. به‌طوری که هیچ یک از این مدیران توجیه علمی ضرورت صفر کردن فشار محرک بر دانش‌آموزان برای تلاش بیشتر ارائه نمی‌کنند. به‌عنوان نمونه نتایج آزمون‌های تیلز و پرلز در سال‌هایی که ارزشیابی توصیفی جایگزین ارزشیابی نمره‌ای شده است، مؤید این مطلب است. افت چشمگیر نمره ایران در این آزمون‌ها در سال‌های اخیر حائز توجه است.
اگر آموزش‌و‌پرورش در این سال‌ها این اندازه اهتمام را که برای توسعه مدارس غیردولتی و خصوصی صرف کرده برای صرف ریشه‌کنی بیسوادی می‌کرد، دیگر شاهد رشد ۲ درصدی بیسوادی نبودیم. آن هم در شرایطی که جامعه نزدیک یک دهه منتظر برپایی جشن ریشه‌کنی بیسوادی است و استانداردهای بین‌المللی باسوادی ارتقا پیدا می‌کند.
___________
↩ کانال مقاله ها 👇
