دکترمحسن رنانی
معانی رشد، پیشرفت و توسعه با هم فرق دارند. اگر رشد و پیشرفت با توسعه همراه نباشد ، تکامل به وجود نمی آید. (مثل کودکی که معلول ذهنی است، بزرگ می شود، بالغ می شود ولی …).
چرا کشور ما توسعه پیدا نمی کند: چون بیشتر درآمدها و هزینه صرف کنترل ها می شود./ برای رسیدن به توسعه نیاز به تحمل سختی ها داریم. چون توسعه بزرگی می خواهد، گذشت می خواهد، صبر، تحمل و تعامل می خواهد.
در کل اگر به همراه رشد و پیشرفت ، توسعه پیدا نکنیم خطرناک می شویم.
آلمان ۵برابر ایران خودرو دارد و در سال کمتر از ۳۰۰۰ نفر کشته می دهد و لی ما بیش از ۲۵۰۰۰ نفر.
فرض کنید توسعه مانند یک کارخانه است که از ان دو محصول تولیدمی شود:
رفاه و رضایت.
برای تولید توسعه یعنی رفاه و رضایت به ۴سرمایه نیاز داریم.
برای تولد رفاه به سرمایه اقتصادی و سرمایه انسانی نیاز داریم.
برای تولید رضایت به سرمایه اجتماعی و سرمایه نمادین نیاز هست.
سرمایه چیزی است که خلق ارزش می کند (هم فیزیکی است و هم معنوی). سرمایه ، سرمایه ها را جذب می کند.
در جامعه ای که توسعه اتفاق نیفتاده است ، پول و رفاه باعث رضایت نمی شود.
برای رشد و پیشرفت نیاز به سرمایه اقتصادی است و برای توسعه نیاز به سرمایه اجتماعی و سرمایه نمادین.
سرمایه اجتماعی وقتی ایجادمی شود که با هم هستیم. کار های تیمی، خیریه ها، انجمن ها، حزب، همیاری، رقص قومی، موسیقی محلی. سرمایه اجتماعی باعث نشاط، شادی، مدارا و… می شود.
سرمایه نمادین زمانی ایجاد می شود که سرمایه قبلی به مرز شهرت و افتخار برسند. مانند استاد فرشچیان، برج ایفل، اپل، نوروز و…
سرمایه نمادین چکار می کند؟
۱- قیمت خود را بالا می برد و ارزش وابسته های خود را هم بالا می برد.
۲- درثبات رشد می کند، رابطه ها را قانون مند می کند و اخلاق را نهادینه می کند.
۳- در بی ثباتی باعث ایجاد آرامش می شود.
پس تا آنجا که می توانید در خود و جامعه خود سرمایه نمادین ایجاد کنید چون آنها ارزش ها را بالا می برند.
مولوی سرمایه ایران بود و لی ترکیه آنرا تبدیل به سرمایه نمادین خود کرده است.
چرا در کشور ایران توسعه اتفاق نیافتاده است؟
چون تمام توجه دولتها برای تولید رفاه (سرمایه اقتصادی و انسانی)بوده است و برای تولید رضایت(سرمایه اجتماعی و نمادین) هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
تمام برنامه های ما برنامه رشد و پیشرفت بوده نه برنامه توسعه.
یکی از اقتصاددانان برزگ دنیا ۳۰ سال تلاش کرد تا بفهمد که نطفه توسعه در کجا شکل می گیرد. او ثابت کرد که برای رسیدن به توسعه بهترین مکان مدارس پیش دبستان و ابتدایی است.
اگر بچه ها در دوران ابتدایی توسعه نیابند کشور نیز توسعه نمی یابد!
برای توسعه نیاز به مدارا، کارتیمی، صبر، قانونمندی و… است که همه اینها باید در دوران ابتدایی یاد گرفته شوند!
کاردستی، نقاشی و ورزش مهمترین و اساسی ترین دروس باید باشند.
ایجاد سرمایه های نمادین را از خانواده، جامعه و دولت باید شروع کنیم. هر کس یک پله استانداردها را بالا ببرد سرمایه نمادینش بکنیم. این کار را از خانواده، شهر و کشور شروع کنیم. به عنوان مثال علی دایی سرمایه نمادین کشور بود با او چگونه رفتار شد؟ نه خود او آموزش دیده بود که سرمایه نمادین باقی بماند و نه ما بلد بودیم با این سرمایه چگونه رفتار کنیم.
در عوض دیوید بکهام به عنوان سرمایه نمادین انگیس سالیانه میلیونها دلار برای کشورش ایجاد درآمد می کند.
چه کار باید کرد؟
ما باید توانایی گفتگو را در خودمان تقویت بکنیم و این کار باید از خانواده ها شروع شود.
نظام آموزشی ما یکی از نظامهای آموزشی نا موفق دنیا است. بنابر این وظیفه پدر و مادر برای تربیت کودکان توسعه یافته کمی سخت است .
بذر توسعه دو لبه دارد یکی گفتگو و دیگری صبر. دیگر به خیریه های فیزیکی نیازی نیست، به همین علت خود من در حال ایجاد بنیاد خیریه توسعه توانمندسازی خانواده با هدف افزایش گفتگو، احترام، تعامل، صبر، نحوه استفاده از کاعذ و قلم و … در اصفهان هستم.
منبع :روزنامه اطلاعات
