اتیسم نوعی اختلال رشدی است که علائم آن تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال بر 
رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تاثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان اتیستیک، در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، تعاملات اجتماعی و بازی کردن مشکل دارند.
سعیده غفاری – مدیرعامل انجمن اتیسم- در خصوص وضعیت مراکز آموزشی مورد نیاز کودکان اتیستیک توضیح می‌دهد و می‌گوید: در حال حاضر امکانات مربوط به این موضوع در شهرستان‌ها زیر صفر است. مسئولان اگر نمی‌توانند امکانات مورد لزوم را در اختیار خانواده‌ها قرار دهند، حداقل شناخت جامعه را بالا برند تا جامعه قضاوت را کنار بگذارد و رفتاری عادی با خانواده‌ها داشته باشد.
او ادامه می‌دهد: کودکان داخل طیف خوب و متوسط اتیسم می‌توانند وارد مدارس اتیسم شوند. تعداد بسیار اندکی از بچه‌هایی که عملکرد بالایی دارند با وجود اینکه اذیت می‌شوند، اما وارد مدارس عادی می‌شوند، اما کودکانی که عملکرد متوسط به پایین دارند، هیچ جایگاهی در جامعه ایران ندارند؛ نه مراکز آموزشی و نه مدارس اتیسم و نگهداری برای آنها وجود ندارد.
غفاری با تاکید بر اینکه اگر در زمان مناسب به طیف اتیسم رسیدگی نشود، کودک پسرفت می‌کند، اضافه می‌کند: کار توانبخشی باید به صورت مداوم انجام شود؛ در غیر این صورت از هرکجا که قطع شود، کودک پسرفت می‌کند. در حالی‌که اگر توانبخشی و کاردرمانی و آموزش‌ها ادامه یابد این کودکان به سمت خود ایستا شدن می‌روند.
مدیرعامل انجمن اتیسم ایران همچنین می‌گوید: پیش بینی می‌شود امسال بین ۳۰ تا ۴۰هزار نفر داخل طیف اتیسم شناسایی شوند؛ به همین دلیل اگر برنامه درستی برای غربال، ارزیابی، آموزش، درمان و حمایت و تقویت سازمان‌های مردم نهاد و خیریه‌ها وجود نداشته باشد، نه می‌توان خیرین را به سمت جامعه اتیسم سوق داد ونه خود جامعه می‌تواند از پس این هزینه‌ها برآید. خانواده نیز کشش این هزینه‌ها را ندارد.
امکانات اجازه نمی‌دهد مدارس خاص اوتیسم داشته باشیم
۱۸ آذرماه امسال مجید قدمی – رییس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور در همایش بین المللی اتیسم تاکید کرد: رویکرد ما در سازمان آموزش وپرورش استثنایی عادی‌سازی است. ما می‌خواهیم تا حد ممکن این دانش‌آموزان در کنار افراد عادی درس بخوانند، زیرا دانش‌آموزان امروز باید بتوانند در جامعه تعامل کنند و این تعامل مبتنی بر مهارت است که باید در مدرسه آموخته شود، البته این آموزش نباید در یک فضای خاص و گلخانه‌ای انجام شود، بلکه باید این افراد را در فضایی عادی آموزش داد. در عین حال خط قرمز ما در این رویکرد آنجایی است که یک کودک دارای اختلال یا ویژگی‌های خاص نتواند آموزش عادی ببیند و شرایط آموزش عادی را نداشته باشد.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر ۶۲ هزار دانش‌آموز دارای ویژگی‌های خاص در راستای طرح تلفیق در مدارس عادی درس می‌خوانند، گفت: ۷۴ هزار نفر از این دانش‌آموزان در آموزش و پرورش استثنایی تحت آموزش قرار می‌گیرند. همچنین ۱۳۲ نفر از دانش‌آموزان مبتلا به اختلال اوتیسم در مدارس عادی تحصیل می‌کنند. اعتقاد دارم که در حوزه‌هایی مانند اوتیسم یا اختلالات چند معلولیتی، بضاعت علمی ما در کشور کم است. معلم‌ها باید در مدارس علمی، تراز علمی‌شان را بالا ببرند و روش تدریس به گروه‌های خاص را بلد باشند. متاسفانه در این حوزه بضاعت علمی و دانشگاهی‌مان کم است و باید در این راستا نیرو تربیت کنیم.
قدمی همچنین اضافه کرد: باید به اولیای این کودکان آموزش دهیم تا ادامه برنامه‌های مدرسه را در خانه برای این کودکان انجام دهند و در این صورت است که اثرگذاری مطلوب را در کودکان اوتیسم خواهیم دید. سالانه بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ نفر از افراد دارای اختلالات خاص را در مراکز تشخیصی‌مان شناسایی می‌کنیم. تیم سازمان آموزش و پرورش استثنایی تیمی کاملا متخصص است و در بخش‌های تشخیصی برنامه‌ای و آموزشی وارد عمل شده و به موازات این برنامه‌ها توسعه فضای آموزشی را هم پیش میبرد. البته امکانات ما اجازه نمی‌دهد که مدارس خاص اوتیسم داشته باشیم مگر آنکه تعداد این کودکان به حد نصاب برسد، اما سیاست کلی ما در تهران این است که به صورت قطبی مدارسی را برای کودکان اوتیسم ایجاد کنیم. ایسنا
—————————
↩ کانال مقاله ها 👇
