برای نسل جدید هیچ برنامه‌ای نداریم
طیبه سیاوشی، عضو فراکسیون زنان مجلس
به‌راستی چگونه می‌توانیم برای آموزش و هشداری که به نوجوانان و جوانان کشورمان نداده‌ایم آنها را بازخواست کنیم. من معتقدم که صدا وسیما نباید به هیچ عنوان به موضوع پخش اعترافات دختر جوانی که به‌خاطر فیلم‌هایی که در شبکه مجازی از خود منتشر کرده بود، دستگیر شده است، ورود پیدا می‌کرد. به این علت که تا به امروز هیچ‌گونه آموزش و فرهنگسازی برای فرزندانمان انجام نداده است؛ فرقی هم ندارد این نسل یا نسل گذشته، مهم کوتاهی و قصوری است که انجام شده است که البته شامل مدارس و رسانه‌های گروهی و مکتوب هم می‌شود. آیا مسئولان ما تا به حال برای نسلی که متفاوت است با نسل‌های گذشته، برنامه‌ریزی جامع اجتماعی، فرهنگی و…کرده‌اند ؟ به‌دلیل غوغای فضای مجازی، دسترسی به اینترنت و ورود تکنولوژی، ما با نسلی جدید روبه‌رو هستیم؛ واقعا تا به حال چه کارهایی در زمینه فرهنگ، هنر و گذران اوقات فراغت صحیح برای نسل نوجوان و جوان انجام شده است؟ ما که تا به حال چنین چیزی را ندیده‌ایم و بدون شک کوچک‌ترین کاری که به چشم بیاید انجام نشده است. صدا و سیما و همه دست‌اندرکاران امور فرهنگی جامعه ما نه‌تنها در برنامه‌سازی بلکه در آموزش و فرهنگسازی هم برای نسل جدید (دهه ۸۰و ۹۰) موفق نبوده‌اند و دود این اتفاق هم به چشم نسلی خواهد رفت که آینده سازان این کشور هستند. همین فرارسیدن ایام تابستان و اوقات فراغت را مثال می‌زنم؛ قشر قابل توجهی ازنونهالان، نوجوانان و جوانان ما تعطیل شده‌اند، آیا برای این افراد که تعداشان هم بسیار قابل توجه است برنامه‌ریزی انجام شده است؟ آیا اصلا خواسته‌های آنها، تفریحاتشان و… را می‌شناسیم؟ آیا می‌دانیم که آنها زمان خودشان را چگونه سپری می‌کنند؟
این نسل تمام اطلاعات خود را از فضای مجازی می‌گیرد ولی ما با آنها می‌خواهیم همانگونه رفتار کنیم که با نسل‌های پیشین برخورد می‌کردیم. به گیشه‌های سینما‌ها نگاه کنید؛ چند درصد از فیلم‌ها متعلق به این قشر است؟ چه سرگرمی برای این نسل مهیا شده که هم جنبه هنری و فرهنگی داشته باشد، هم فراغتشان را پر کند و هم اینکه جنبه آموزشی داشته باشد؟ آیا برای این نسل سرمایه‌گذاری شده است؟ ولو اینکه سرمایه‌گذاری زود به سرانجام نرسد اما آیا این وظیفه ما نیست برای نسلی که آینده این کشور در دستانشان است به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که راهشان را درست انتخاب کنند؟ ما چه نگاهی به آنها داشته‌ایم؟ آیا آنها را رها نکرده‌ایم؟ آیا از نظر حقوقی به آنها گفته‌ایم که چه کارهایی انجام دهند جرم است و درباره این نوع رفتارها از قبل به آنها تذکر داده‌ایم یا در یک حرکت عجیب و سریع همچون اتفاق آخر، برخورد کرده‌ایم؟ واقعیت این است که صدا و سیما با ورود به موضوع پخش اعترافات این دختر جوان در واقع سبب ایجاد نوعی لجبازی در میان بخشی از جامعه شد؛ واکنش‌ها را به این اقدام یکی از بزرگ‌ترین دستگاه‌های فرهنگی کشور، نگاه کنید؛ بدون شک بخش مهمی منفی بوده و این یعنی اینکه راه را نه‌تنها درست نرفته‌ایم که بیراهه رفته‌ایم. آیا روزی که صدا و سیما و برنامه‌ریزان آن، چنین برنامه‌ای را می‌ساختند به عواقبی که می‌تواند برای این دختر در جامعه ایجاد شود فکر کردند؟ آیا این دختر می‌تواند مانند گذشته و بدون آسیب روحی و روانی در جامعه زندگی کند؟ اثرات این اقدام روی هم‌نسلان این نوجوان چه خواهد بود؟ واقعا چگونه می‌شود که مسئولان ما چشمان‌شان را به روی فضای مجازی، جوانان و خواسته هایشان می‌بندند؟ چه‌کسی باید پاسخگوی مطالبات دختران و پسران نسل جدید ما باشد؟ چه‌کسی باید برایشان برنامه‌سازی و برنامه‌ریزی کند تا آنها برای کشورشان افتخار شوند نه تهدید. مسئولان باید به این سؤال پاسخ دهند که چه زمانی بالاخره نسل جدید را خواهند دید و با آنها درباره خواسته‌هایشان گفت‌وگو خواهند کرد؟
درهمین رابطه 👇
🔹مدیران، نسل جدید را نمی‌شناسند
