مطالعه ای بزرگ در آمریکا نشان می دهد که فعالیت منظم جسمی به مدت ۴۵ دقیقه برای 
سه تا پنج بار در هفته می تواند به بهبود سلامت روان کمک کند.
در این مطالعه یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر میزان فعالیت جسمی و وضع روحی خود را برای یک دوره یک ماهه گزارش دادند.
“روزهای بد” کسانی که ورزش کردند در مقایسه با کسانی که ورزش نمی کردند به اندازه یک روز و نیم در ماه کمتر بود.
ورزش های جمعی، دوچرخه سواری و اروبیک بیشترین تاثیر مثبت را داشت.
با این حال همه انواع تحرک جسمی از جمله کار خانگی و رسیدگی به بچه ها، صرف‌نظر از سن یا جنسیت، باعث بهبود وضعیت روحی شد.
این مطالعه که نتایج آن در نشریه “روانشناسی لنست” چاپ شده در نوع خود بزرگترین تحقیق تا به امروز است اما نمی تواند ثابت کند که فعالیت جسمی علت مستقیم بهبود حال روحی است.
تحقیقات قبلی درباره تاثیر ورزش بر سلامت روان به نتایج ضد و نقیضی منجر شده بود. بعضی مطالعات می گفت که عدم تحرک می تواند به وضع بد روحی منجر شود و همچنین از عوارض آن باشد.
بزرگسالان شرکت کننده در این مطالعه گفتند که به طور متوسط هر ماه ۳.۴ روز را در حال بد روحی سپری کردند. برای کسانی که از نظر فیزیکی فعال بودند این رقم دو روز در ماه بود.
در میان کسانی که از قبل دچار افسردگی بودند، ورزش ظاهرا تاثیر بیشتری داشت. این گروه ماهی هفت روز را درحال بد روحی سپری کردند درحالی که این رقم برای کسانی که ورزش نمی کردند ماهانه ۱۱ روز بود.
دفعات و طول زمان فعالیت جسمی هم عوامل مهمی بودند.
براساس این مطالعه حالت ایده آل فعال بودن به مدت ۳۰ تا ۶۰ دقیقه یک روز در میان بود.
اما این مطالعه نتیجه گیری کرد که چیزی به نام “ورزش زیادی” هم وجود دارد.
دکتر آدام چکرود نویسنده این مقاله و استادیار روانشناسی در دانشگاه ییل گفت: “قبلا مردم بر این باور بودند که هرچه بیشتر ورزش کنید سلامت روحی شما بهتر است، اما مطالعه ما می گوید که چنین نیست.”
“اگر بیش از ۲۳ بار در ماه ورزش کنید، یا برای بیش از ۹۰ دقیقه ورزش کنید، این به وضع بدتر روانی مرتبط است.”
او گفت که تاثیر مثبت ورزش های تیمی نشان می دهد که فعالیت های ورزشی جمعی می تواند از انزوا بکاهد و برای استقامت روحی و کاهش افسردگی خوب باشد. bbc
