یکی از پرمخاطره‌ترین اقدامات در زمان کنونی، بازگشایی مهدهای کودک و مدارس برای گرفتن امتحان از دانش‌آموزان است. کشور ما اکنون وضعیت مناسبی از نظر شیوع ویروس کرونا ندارد و مسئولان و مردم به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویی نسبت به شیوع این ویروس بی‌خیال شده‌اند و در‌نتیجه آن را نادیده می‌گیرند.
آمارها حکایت از آن دارد که تعداد مبتلایان به این بیماری دوباره در حال افزایش است و در شرایطی که هنوز درمان قطعی برای آن وجود ندارد آمار رو به فزونی حتما مسئله‌ای نگران‌کننده است. باید توجه داشته باشیم که هم‌اکنون مسئله اصلی ما در کشور، دانش‌آموزان و حضور آنها در مدارس و بازگشایی مهدهای کودک نیست، چرا که براساس تجاربی که تاکنون ما داریم اگر کودکان و نوجوانان به این بیماری مبتلا شوند -درصورتی که دچار بیماری‌های زمینه‌ای و نقص ایمنی نباشند- نهایتا این بیماری در آنها همانند یک سرماخوردگی ساده بروز می‌کند، ولی همین کودکان و دانش‌آموزان افراد ناقلی هستند که این بیماری را به خانواده‌های خود منتقل می‌کنند. فلسفه تعطیل‌کردن مدارس و مهدهای کودک نیز در ماه‌های گذشته به همین دلیل بود، چرا که بچه‌ها در یک فضای بسته مثل کلاس یا مهدکودک، بیماری را به یکدیگر و درنهایت به خانواده‌ها منتقل می‌کنند و زنجیره بیماری گسترده‌تر می‌شود.
باز شدن مدارس برای امتحانات دانش‌آموزان نیز یکی از همین عوامل اشاعه بیماری در جامعه است. تهیه ماسک مستلزم بودجه است و بسیاری از خانواده‌ها توانایی تهیه ماسک و ژل ضد‌عفونی‌کننده و اسپری را ندارند. مسئولان مدارس هم نمی‌توانند این ملزومات را برای همه بچه‌ها تهیه کنند. در مهدها هم وضع به همین‌گونه است. ما نمی‌توانیم از بچه‌هایی که مهدکودک می‌روند بخواهیم که موارد ایمنی را رعایت کنند، چرا که سن‌شان به درک این مسائل قد نمی‌دهد. ما تبعات بسته‌بودن مهدهای کودک و سخت شدن کار برای والدین شاغل را قبول داریم، اما توصیه اکید ما به والدین این است که تنها کاری که می‌توانند برای سلامت خود و خانواده‌شان انجام دهند این است که بچه‌ها را مهدکودک نبرند.
براساس توصیه سازمان بهداشت جهانی محدودیت‌های مربوط به کرونا باید تدریجی و با درنظر گرفتن پیامدها و در یک کلام با تامل برداشته شود؛ یعنی هر ۲هفته یک‌بار یک محدودیت برداشته شود، اما آن چیزی که ما در کشورمان شاهدش هستیم این است که مسئولان با سرعت در حال برداشتن محدودیت‌ها هستند و این مسئله نگران‌کننده است.
به همین دلیل شاهد این هستیم که موج اول شیوع بیماری در کشور ما دوکوهانه شده است، در حالی که موج اول در سایر کشورها یک کوهانه است. همان زمانی که ما محدودیت‌هایی را در سراسر کشور اعمال کردیم، آمار ابتلا و مرگ‌ومیر کم شد و بعد که محدودیت‌ها را برداشتیم آمارهای ابتلا نیز بیشتر شد. الان با گذشت نزدیک به ۳ماه از شروع شیوع ویروس کرونا در کشورمان، کادر درمان کشورمان نیز خسته شده‌اند. با برداشتن محدودیت‌ها، بیمارستان‌ها نیز که تا قبل از این بیشتر بیماران کرونایی را پذیرش می‌کردند برای اینکه بتوانند سر پا بایستند و هزینه‌های خود را به‌دست آورند جشن پایان کرونا را گرفته‌اند. بخش‌هایی که تا پیش از این مختص بیماران کرونا بوده‌اند حالا آزاد شده‌اند و فعالیتهای عادی خود را پیش می‌برند، در حالی که هنوز کرونا در کشورمان، هم قربانی می‌گیرد و هم تعداد زیادی از افراد را مبتلا می‌کند. نکته آخر اینکه همچنان نباید ویروس کرونا را دستکم بگیریم، چرا که هنوز نمی‌دانیم قدم بعدی این ویروس چیست و قرار است چه اتفاق تازه‌ای در این خصوص بیفتد.
حمید عمادی ـ متخصص بیماری‌های عفونی
