۳میلیون و ۲۵۵هزار محصل در آستانه ترک تحصیل
رضوان حکیمزاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش : «نگرانی جدی وجود دارد که با تأمین نشدن تبلت تعدادی از دانشآموزان مناطق محروم به جمعیت بازماندگان از تحصیل افزوده شوند. امید است دستگاهها و سازمانها با احساس مسئولیت اجتماعی درباره این امر ملی مشارکت داشته باشند»
[شهروند] با بسته شدن مدارس به دلیل شیوع کرونا در ابتدای سال جاری، آموزشوپرورش از بستههای آموزشی گفت که قرار است جای خالی اینترنت و گوشیهای هوشمند را پر کند. بعضی از معلمان کلاسهای دو، سه نفره را گوشه کنار روستاها تشکیل دادند تا دانشآموزانشان تمام محتوای کتابها را بیاموزند اما محروم شدن تعدادی از دانشآموزان از تحصیل واقعیت آن روزها بود؛ واقعیتی که حالا با گذشت ۶ماه از زبان رضوان حکیمزاده، معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش شنیده میشود. او از محروم بودن ۳میلیون و ۲۲۵هزار دانشآموز از آموزش مجازی خبر میدهد. : «این تعداد دانشآموز به تفکیک منطقه و مدرسه شناسایی شدهاند؛ دانشآموزانی که به دلیل نداشتن دستگاه هوشمند و دسترسی نداشتن به گوشی و تبلت امکان استفاده از آموزش مجازی را نداشتند.» معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش حالا از سرنوشت نگرانکننده این دانشآموزان میگوید: «نگرانی جدی وجود دارد که با تأمین نشدن تبلت برای این دانشآموزان، تعدادی از آنان به جمعیت بازماندگان از تحصیل افزوده شوند. اینها عمدتا در مناطق محروماند و امید است دستگاهها و سازمانها با احساس مسئولیت اجتماعی درباره این امر ملی مشارکت داشته باشند.» محسن حاجیمیرزایی، وزیر آموزشوپرورش هم دو روز پیش ناعدالتیها را ناشی از توزیع نامناسب فرصتها دانست. وزیر آموزشوپرورش هم آمار محرومیت ۳میلیون دانشآموز را تأیید کرد و درباره در خطر ترک تحصیل قرار گرفتن این دانشآموزان گفت: «امروز مدرسه به یک تبلت تبدیل شده و نگرانیم که پیشرفتهای کشور در حوزه پوشش تحصیلی و کاهش میزان ترک تحصیل به خطر بیفتد و اهدافی که به خوبی پیش رفته است، متوقف شود. خیران مدرسهساز میتوانند با تمرکز بر خرید تبلت برای دانشآموزان، مدارس را به خانه نیازمندان ببرند.»
سرعت پایین اینترنت یا نبودش این روزها بیش از گذشته نمود پیدا کرده. اینترنتی که به گفته وزیر ارتباطات، همچنان حدود ۲۰درصد از روستاها را پوشش میدهد. غیبت گوشیهای هوشمند و نبود تبلتها همه امید دانشآموزان عشایر، روستاهای دورافتاده و مناطق محروم را ناامید کرد. ورود شبکه شاد هم نتوانست این ناامیدی را از بین ببرد چون تنها روزی ۲۰ تا ۲۵ دقیقه دانشآموزان را سرکلاسها حاضر کرد و آنها را با مشکلات و سوالات بیجوابشان تنها گذاشت. همان روزها بودند دانشآموزانی که هیچگاه شبکه شاد را ندیدند؛ دانشآموزانی که به باور حکیمزاده، معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش آمارشان به حدود ۵۰۰هزار نفر میرسد و اغلب از اتباع افغانستاناند. آماری که به گفته معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش بیشترشان در استان سیستانوبلوچستان زندگی میکردند.
