آموزش وپرورش موضوع اصلی کشور درحوزه امنیت ملی
یک استاددانشگاه و پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت گفت: آموزش وپرورش باید موضوع اصلی کشور درحوزه امنیت ملی باشد و تا زمانی که این نهاد به واقعیات محیطی توجه نکند و در آرمان های دور غرق باشد نمی تواند در محتوا و کیفیت حرف تازه ای داشته باشد .
این مطلب را دکترمسعود غنی زاده استاد و پژوهشگر دانشگاه درگفت وگو با خبرنگار ما عنوان کرد و افزود: توسعه پایدار و همه جانبه کشور بدون توجه به آموزش و پرورش معنی ندارد.عضو کمیته پایش برنامه های اجرایی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با اشاره به مشکلات و تنگناهای محتوایی و کیفی آموزش و پرورش، خاطرنشان کرد: آموزش و پرورش بدون معلمان با سواد، دلسوز و مسلط ره به جایی نمی برد؛ معلم دلسوز هم، مدیر و برنامه ی دلسوزانه و واقع گرایانه می خواهد.
دکترغنی زاده با بیان این که آموزش و پرورش از نظر کمی و کیفی درحال کوچک شدن و به اصطلاح آب رفتن است، تصریح کرد: باید به ریشه این پدیده توجه شود که به نظر می رسد مربوط به فقدان جامع نگری است.
وی دراین رابطه تاکید کرد:عدم توجه به این مشکل، باعث تخریب پل و حلقه ی رابط بین آموزش و پرورش وآموزش عالی خواهد شد.
وی با تاکید براین که حرفه ی معلمی یک فراحرفه است، استعدادیابی برای معلمی را نیز امری حرفه ای عنوان کرد وافزود: معلمان ابتدا باید توان انتقال مفاهیم را داشته باشند وتنها علاقه کافی نیست.دکترغنی زاده، گفت: جای برنامه های قوی و حرفه ای تربیت معلم وایجاد شرایط و بستر مناسب جهت خلق علاقه وشوق به حرفه ی معلمی بین جوانان و دانشجویان خالی است.
این استاد دانشگاه با بیان این که آموزش و پرورش اولویت اول کشورو نظام اعلام شده است، ولی نظام نمی تواند علیرغم توجه به اهمیت دراولویت گذاری، به دلیل بارمسئولیت مترتب به آن ازجمله مسائل مالی، اقدام شجاعانه بعمل آورد ، تصریح کرد: مردم کشور دغدغه تعلیم وتربیت را دارند، اما درسلسله مراتب نیازها، مساله غذا وسرپناه اجازه تمرکز لازم را به آنان نمی دهد؛ علاوه برآن که برنامه ها نیز درحد توصیه به عمل است، اما دراین زمینه هم برنامه کامل نیست.
دکترغنی زاده، با بیان این که خصوصی سازی و واگذاری مدارس به بخش خصوصی به تنهایی عامل نجات آموزش وپرورش از شرایط کنونی نیست، اظهار داشت:اگر منظور از خصوصی سازی، تامین بار مالی باشد، این امر، حتما هم مصیبت بارخواهد بود وهم خلاف قانون اساسی.
وی با اشاره به عوامل ایجاد کننده شرایط کنونی آموزش و پرورش، گفت: برای آسیب شناسی علل پدیدآورنده شرایط حاضر بهتراست دردو محیط داخلی وخارجی، آموزش و پرورش را مورد بررسی قرار داد.
غنی زاده، با برشمردن مشکلات وموانع رشد و شکوفایی آموزش و پرورش بعد از پیروزی انقلاب، افزود: عدم توجه به تغییرات مدیریتی سریع محیطی وپافشاری برروش های موجود، تغییرات مدیریتی، عدم توجه به فرابخشی بودن تعلیم و تربیت، عدم توجه به اقتصاد آموزش وپرورش و پیوند نزدن آن به محصول آن و نیز ارجاع همه اقدامات به تامین بودجه توسط دولت، از جمله مهمترین مشکلات و موانع رشد و شکوفایی آموزش و پرورش بعد از انقلاب است.
عضو کمیته پایش برنامه های اجرایی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، در پاسخ به این سوال که آیا آموزش وپرورش را که عنصر وعرصه ای درحال حرکت، فعالیت و حیات است می توان از نظربنیادی تغییرداد، گفت: اشتباه است که بنیادین بودن را دراجرا خلاصه کنیم زیرا منظور از تحول بنیادین، تغییراساسی درنگرش است که ممکن است به پاره ای تغییرات دراجرا یا ساختار هم تسری یابد.
غنی زاده در پایان تاکید کرد: بنیادین بودن تحول به اصرار در یک یافته، حتی اگر در زمان خود درست باشد، اطلاق نمی شود.
منبع روزنامه اطلاعات