چگونه به فرزندانمان اعتماد به نفس بدهیم؟
س. حسینی روانشناس
به کودک خود اجازه تجربه‌های کم خطر را بدهید و در مقابل تقاضاهای او در دخالت خود مقاومت کنید. مثلا سعی نکنید به محض این که از خواندن کلمه‌ای دشوار احساس یاس کرد، او را «نجات» دهید. پریدن وسط کار او و گفتن این که «خودم می‌کنم» او را وابسته بار می‌آورد و اعتماد به نفس او را کم می‌کند
برای تشویق کودکتان حد و مرز قائل شوید. اینکه پسر ۱۰ ساله شما از دستمال کاغذی هنگام سرفه استفاده می‌کند امری بدیهی است و نیازی نیست بابت این کار به او هدیه بدهید
روی یکی از صندلی‌های پارک بنشینید و به محوطه بازی کودکان دقت کنید. بچه‌ها را که در حال دویدن، پریدن یا بالا رفتن از اسباب بازی‌ها هستند، نگاه کنید… پیدا کردن بچه‌هایی که با جسارت بیشتری از وسایل بازی استفاده می‌کنند، اصلا سخت نیست. انگار قدم هایشان را محکم تر بر می‌دارند و از اینکه هر کدام از وسایل بازی جدید را حتی برای اولین بار امتحان کنند، ترسی ندارند، اما بچه هایی را هم می‌توانید ببینید که برای قدم برداشتن حتی در سطح صاف از پدر و مادرشان کمک می‌خواهند. این تفاوت بارز به عقیده روان شناسان به دلیل ویژگی‌ای به نام ” اعتماد به نفس ” است. تمام والدین برای افزایش و تقویت اعتماد به نفس فرزندانشان تلاش می‌کنند. کودکی را تصور کنید که برای اولین بار تصمیم دارد در جمع کردن سفره غذا به مادرش کمک کند. اولین واکنش والدین معمولا این است: ” دخترم، حواست و جمع کن لیوان نیفته بشکنه” اما به نظرتان این جمله چطور است؟ ” احسنت، آفرین دخترم که میخواد به مامانش کمک کنه”.
راه‌های افزایش اعتماد به نفس کودک
الگوی مثبتی برایش باشید
جملات منفی مانند ” آرزو دارم این کار را انجام دهم، اما نمی‌توانم”. این جمله‌های منفی که ناشی از ناتوانی در انجام امور است، به رفتار والدین مرتبط است. کودکان دقیقا از رفتار والدین الگو برداری می‌کنند. پس اگر مشغول انجام کاری هستید و مستاصل هم شده‌اید، از جملات منفی استفاده نکنید. حتی اگر قادر به انجام کاری نیستید منفی
صحبت نکنید.
از ریسک کردن‌های سالم استقبال کنید
کودکتان را به کشف چیزی تازه، مثل خوردن غذایی متفاوت، یافتن دوستان تازه یا
اسکیت سواری تشویق کنید. با این که همیشه احتمال شکست وجود دارد اما بدون ریسک کردن موفقیت هم به دست نمی‌آید. پس به کودک خود اجازه تجربه‌های کم خطر را بدهید و در مقابل تقاضاهای او در دخالت خود مقاومت کنید. مثلا سعی نکنید به محض این که از خواندن کلمه‌ای دشوار احساس یاس کرد، او را «نجات» دهید. پریدن وسط کار او و گفتن این که «خودم می‌کنم» او را وابسته بار می‌آورد و اعتماد به نفس او را کم می‌کند. شما با برقراری تعادل در نیاز به حمایت از او و نیاز او به تجربه کردن کارهای تازه اعتماد به نفسش را شکل خواهید داد.
خوب گوش کنید
اگر کودکتان نیاز به حرف زدن دارد، بایستید و به چیزی که برای گفتن دارد خوب گوش دهید. او نیاز دارد احساس کند که افکارش، احساساتش، خواسته‌ها و نظراتش مهم هستند. به او کمک کنید با نام گذاشتن روی احساساتش با آنها راحت کنار بیاید. بگویید «می‌فهمم که ناراحتی چون نمی‌توانی به آن مهمانی بروی». با پذیرفتن احساساتش بدون قضاوت درباره آنها، به احساسات او اعتبار می‌بخشید و نشان می‌دهید که برای چیزی که می‌خواهد بگوید ارزش قائلید. اگر احساسات خودتان را با او سهیم کنید مثلا اگر بگویید:«من نگران مامان بزرگم. خیلی مریضه»، او هم در بیان احساسات خودش اعتماد به نفس پیدا می‌کند. منبع آفتاب یزد
