یکی از کاربران “تابناک” در مطلب ارسالی خود در وصف معلم بزرگ، محمد بهمن بیگی آورده است:
نوشته ای را که می خوانید تراوش ذهنی ناچیزی است که در عین نقص می کوشد «من لم یشکرالمنعم من المخلوق، لم یشکرالله عزوجل»، دین خود را به بزرگمردی همچون محمد بهمن بیگی ادا نماید هرچند خدمات و فداکاریهای این مرد بزرگ فرهنگی قرن معاصر ایران در بیان نخواهد گنجید.
چند روز پیش این مرد بزرگ، ایل قشقایی و تمام عشایر ایران را با غم و اندوهی فراوان تنها گذاشت و به دیار باقی شتافت.
خدمات و ایثارگری های محمد بهمن بیگی داستانی است که به افسانه هزار و یک شب می ماند و این همه خدمت و ایثارگری از جانب یک نفر غیرممکن به نظر می رسد ولی محمد بهمن بیگی چیز دیگری بود.
در این مرقومه به پاس خدمات بی دریغ، طاقت فرسا و ایثارگرانه او، به ایشان درود می فرستیم که این درود عین درود فرستادن به حقیقت است.
|
درود بر محمد بهمن بیگی، بزرگمرد فرهنگ و اصالت قشقایی،
درود بر فرزند بزرگ ایل که برای خدمت به مردم محروم قشقایی از جان مایه گذاشت، سپاس بیکران بر فکر این مرد اندیشمند، متفکر و مردم دار قشقایی، درود بر اصالت اصیل این فرزند قشقایی، درود بر پیروان اصیل این فرزند قشقایی، درود بر مترقی خواه اصالت پرست و درود بر اصالت پرست مذهبی. فرزندان مرز و بوم ایلات و طوایف عشایر ایران از شمالی تا جنوبی ترین نقطه کشور تا ابد وامدار زحمات طاقت فرسای این مرد بزرگ هستند. درود بر محمد بهمن بیگی. فرزندان ایلات و طوایف عشایری می دانند که بدون بهمن بیگی یتیم هستند و می دانند که لطافت و ظرافت فرهنگ اصیل عشایری ایران، محمد بهمن بیگی است. ذهن پویای این ایلات در داستان سرایی های استادانه او در کتاب هایش زنده است و او یادگار به حق اسلاف ایل بود. بهمن بیگی ستاره درخشانی بود که بر تارک دنیای ایل تابیده بود و شاید در کل رجال ایرانی قرن حاضر کسی همچون او در فرهنگ این خطه عشایری تأثیر نگذاشته است. بهمن بیگی نامی است که از آن برای ایل زادگان قصه سرائی ها شده و با نام او، قصه های حماسی و فرهنگی با علم و ادب در آمیخته است. بهمن بیگی نامی است همچون نام های قهرمانان شاهنامه که در اینجا قهرمان؛ قهرمان سه عنصر علم، فرهنگ و حماسه است که با دیو جهل و پلیدی به مبارزه بر می خیزد. بهمن بیگی فرزند ایل بود و فراز و نشیب های ایل را می شناخت و به آن عشق می ورزید. ما به او افتخار می کنیم و او در قلب های شکسته ما جایگاهی ابدی خواهد داشت. تصاویر: تشییع باشکوه پیکر محمد بهمن‌بیگی
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۹
مراسم تشییع پیکر محمد بهمن‌بیگی، نویسنده و بنیانگذار مدارس عشایری در ایران در شیراز برگزار شد.
این قسمت از بی بی سی گرفته شده است
محمد بهمن بیگی، بنیانگذار آموزش عشایر در ایران، صبح شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ (اول مه ۲۰۱۰) در سن ۹۰ سالگی در شهر شیراز درگذشت. آقای بهمن بیگی که از مدتها پیش بیمار بود، صبح شنبه و بر اثر عفونت ریوی در بیمارستان کوثر شیراز از دنیا رفت. محمد بهمن بیگی در سال ۱۲۹۹ در ایل قشقایی و به گفته خودش “در چادری در فاصله لار و فیروزآباد” به دنیا آمد. پدر او از جمله سران عشایر بود که در پی سیاست تخته قاپو کردن (یک جا نشین کردن) عشایر در اوایل قرن خورشیدی حاضر به تهران تبعید شد و محمد بهمن بیگی نیز به همراه او به تهران آمد. او در تهران به مدرسه رفت و سپس در رشته حقوق در دانشگاه تهران مدرک لیسانس گرفت. آقای بهمن بیگی در سال ۱۳۳۱ با تاسیس اولین مدرسه عشایری در داخل ایل برنامه آموزش عشایری را پایه گذاری کرد. آقای بهمن بیگی از آن زمان به بعد شخصا این موضوع را پیگیری کرد و با سرکشی به مدارس مختلف عشایری در ایل های مختلف و تدریس در آنها، این برنامه را گسترده تر کرد. آقای بهمن بیگی همچنین دانشسراییی مخصوص تربیت معلم برای مدارس عشایری تاسیس کرد. با انقلاب سال ۱۳۵۷ در ایران، آقای بهمن بیگی مدتی به دلیل آن که برنامه هایش پیش از انقلاب در قالب برنامه های دولتی اجرا می شد، به اتهام همکاری با رژیم پهلوی تحت تعقیب بود. او مدتی در تهران زندگی مخفی داشتف اما بعد از مدتی این اتهامات از او رفع شد. 
محمد خاتمی در جریان سفر انتخاباتی اش به شیراز در اسفند ۸۷ با محمد بهمن بیگی دیدار کرد – عکس از وب سایت محمد خاتمی آقای بهمن بیگی در دوره بازنشستگی عمدتا به تدوین تجربیاتش در قالب کتاب های خاطرات مشغول بود. محمد بهمن بیگی کتاب “عرف و عادت در عشایر فارس” را در دهه ۱۳۲۰ شمسی و کتاب های “بخارای من، ایل من”، “اگر قره قاج نبود”، “به اجاقت قسم” و “طلای شهامت” را در دوره بازنشستگی اش بعد از انقلاب ایران منتشر کرد. در دولت محمد خاتمی، چند مراسم برای تجلیل از آقای بهمن بیگی برگزار شد. بسیاری از کسانی که کودکی خود را در پنجاه سال گذشته در یکی از ایل های ایران گذرانده باشند، قاعدتا محمد بهمن بیگی را می شناسند و خاطرات خوشی از او دارند. تعدادی از شاگردان آقای بهمن بیگی هر سال روز معلم به دیدار معلم سابقشان می رفتند، اما امسال معلم قدیمی عشایر درست یک روز قبل از روز معلم شاگردانش را برای همیشه ترک کرد. |
