نویسندگان برنده جایزه نوبل ادبیات

جایزه نوبل ادبیات از سال ۱۹۰۱ تا ۲۰۱۷
جایزه نوبل در ادبیات (به سوئدی: Nobelpriset i litteratur) هرساله توسط فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد به نویسندگان برای مشارکت‌های برجسته در حوزه ادبیات تعلق می‌گیرد. این یکی از پنج جایزه نوبل است که در سال ۱۸۹۵ توسط آلفرد نوبل بنیان گذاشته شد و برای مشارکت‌های برجسته درزمینه‌های فیزیک، شیمی، ادبیات، اقتصاد، صلح و فیزیولوژی یا پزشکی اهدا می‌شود. این جایزه توسط بنیاد نوبل اداره می‌شود و انتخاب و گزینش نامزدهای دریافت جایزه نوبل ادبیات توسط افراد واجد شرایط صورت می‌گیرد و تا ۵۰ سال اسامی آنها منتشر نمی‌شود. کمیته ادبی نوبل هر سال در سپتامبر دعوتنامه‌هایی برای افراد واجد شرایط به‌منظور اعلام نامزد نوبل ادبیات می‌فرستد. طبق اساسنامه بنیاد نوبل، انتخاب‌کنندگان نامزدها باید دارای یکی از شرایط زیر باشند:
– اعضای آکادمی سوئد یا آکادمی‌های دیگر، مؤسسات و هر جامعه با ساختار و هدف مشابه
– استادان ادبیات یا زبان‌شناسی دانشگاه‌ها یا کالج‌ها
– برنده گذشته جایزه نوبل ادبیات
– رؤسای کشور جوامع نویسندگانی که محصولات ادبی آنها نماینده کشور مربوطه است
انتخاب‌کنندگان تا فوریه مهلت دارند اسم نامزد خود را بفرستند و آکادمی سوئد مسئولیت انتخاب برنده جایزه نوبل ادبیات را برعهده می‌گیرد. کمیته نوبل ادبیات از ۱۸ عضو تشکیل شده است. این اعضا نامزدها را ارزیابی کرده و در ماه آوریل تا ماه می ‌به آکادمی سوئد معرفی می‌‌کنند که شامل چهار یا پنج عضو است. آکادمی سوئد از ماه ژوئن تا آگوست مهلت دارد نوشته‌های ادبی نامزدهای نهایی را بخواند. نامزدی که مناسب باشد و توسط فرد واجد شرایطی معرفی شده باشد از کمیته نوبل دعوتنامه‌ای دریافت می‌کند. کسانی که دعوتنامه برایشان ارسال می‌شود، کمیته به آنها توجه می‌کند. در سپتامبر سال بعد اعضای آکادمی شروع به مشورت می‌کنند. بقیه کسانی که لیاقت نامزد‌شدن را داشتند اما دعوتنامه‌ای دریافت نکردند، امکان دارد نامزد شده و به نامزدهای پایانی راه نیافته باشند. هیچ‌کس نمی‌تواند خودش را نامزد کند.
ماه سپتامبر دعوتنامه برای انتخاب‌کنندگان ارسال می‌شود؛ کمیته نوبل ۶۰۰ تا ۷۰۰ دعوتنامه را برای اشخاص یا سازمان‌های مختلف واجد شرایط به‌منظور انتخاب نامزد نوبل ادبیات ارسال می‌کند.
ماه فوریه آخرین مهلت برای ارسال اسامی نامزدهاست؛ فرم‌ها باید تا ۳۱ ژانویه همان سال تکمیل و برای کمیته نوبل ارسال شود و کمیته سپس نامزدها را غربال می‌کند و یک لیست برای تصویب آکادمی درست می‌کند.
ماه آوریل تعیین نامزدهای مقدماتی است؛ پس از تحقیقات بیشتر، کمیته ۱۵ تا ۲۰ نامزد را برای ملاحظات به‌عنوان نامزدهای مقدماتی اعلام می‌کند.
ماه می زمان تعیین نامزدهای پایانی است؛ آکادمی لیست مقدماتی را به پنج نامزد دارای اولویت کاهش می‌دهد و برای ملاحظات بیشتر به آکادمی ارسال می‌کند.
از ماه ژوئن تا آگوست مهلت خواندن محصولات ادبی نامزدهاست؛ در طول تابستان اعضای آکادمی، کارهای نامزدهای پایانی را مطالعه و ارزیابی کرده و کمیته نوبل نیز نامزدهای نهایی را برای مراسم آماده می‌کنند.
ماه سپتامبر اعضای آکادمی با یکدیگر مشورت می‌کنند و بعد از خواندن کارهای نامزدهای پایانی، اعضای آکادمی با یکدیگر درباره میزان شایستگی نامزدهای مختلف بحث می‌کنند.
ماه اکتبر برنده نوبل ادبیات انتخاب می‌شود؛ در اوایل اکتبر آکادمی، برنده نوبل ادبیات را انتخاب می‌کند. نامزد برنده باید حداقل نصف آرا را کسب کرده باشد و سپس نام برنده اعلام می‌شود.
ماه دسامبر برنده، جایزه را دریافت می‌کند؛ مراسم اهدای جوایز نوبل ۱۰ دسامبر در استکهلم برگزار می‌شود و برندگان نوبل جوایز خود را دریافت می‌کنند که شامل یک مدال، یک دیپلم افتخار و مدرکی است که مقدار جایزه را تأیید می‌کند. طبق اساسنامه بنیاد نوبل، اطلاعات مربوط به نامزدها، چه عمومی چه شخصی، به مدت ۵۰ سال نمی‌تواند افشا شود. محدودیت‌های نامزدها و انتخاب‌کنندگان نامزدها به اندازه مسائل مربوط به جایزه اهمیت دارد.
لیست رمان‌های برنده جایزه نوبل
اگر هفت سال که عمدتا به سال‌های جنگ مربوط می‌شده‌اند را قلم بگیریم، از سال ۱۹۰۱ تاکنون جایزه نوبل ادبیات هرساله توسط فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد به نویسندگان برای مشارکت‌های برجسته در حوزه ادبیات تعلق می‌گیرد. این یکی از پنج جایزه نوبل است که در سال ۱۸۹۵ توسط آلفرد نوبل بنیان گذاشته شد و برای مشارکت‌های برجسته درزمینه‌‌های فیزیک، شیمی، ادبیات، اقتصاد، صلح و فیزیولوژی یا پزشکی اهدا می‌شود. دراین‌بین گاهی جایزه به افرادی مانند باب دیلن یا جورج برنارد شاو رسیده و ارتباطی به عالم رمان نداشته است.
دراین‌میان سعی شده سال‌هایی که رمانی برنده شده را گردهم بیاوریم. فرانسه با دریافت ۱۵ جایزه نوبل ادبیات، بیشترین سهم را در نوبل ادبیات دارد. ایالات‌متحده آمریکا با ۱۰ و بریتانیا با ۹ جایزه بعد از فرانسه، بیشترین برنده را دارند. ابوالقاسم اعتصام‌زاده، نماینده دو دوره مجلس شورای ملی ایران به‌خاطر ترجمه عالی رباعیات خیام به فرانسه، نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات شده بود که موفق به دریافت آن نشد. دوریس لسینگ برنده جایزه سال ۲۰۰۷، در کرمانشاه به دنیا آمده است. منبع وقایع اتفاقیه
درجدول زیر این لیست درج شده است: