الهه کولایی/ استاد دانشگاه
کشور ما با وجود منابع عظیم و پتانسیلهای گوناگون طبیعی ازجمله نیروی انسانی کارآمد و آموزش دیده جزو کشورهای در حال توسعه جهان است. از ویژگیهای این جوامع این است که مردم در این کشورها بیش از اینکه با واقعیتها زندگی کنند با آرزوهای خود زندگی میکنند و براساس رویکردی غیرواقع گرایانه انتظار دارند تا مشکلات و دشواریهای گوناگون در زندگی آنها به سرعت برطرف شود. از این مهمتر در این جوامع معمولا نخبگانی قدرت را در اختیار میگیرند که درک درستی از امکانات و محدودیتهای خود ندارند و چنان غره به منابع و امکانات آن میشوند که از کوتاهی فرصتها و محدودیتهای اقدام و عمل خود غافل میشوند. در این جوامع مردم یا مطالعه نمیکنند و یا بهدلیل شدت درگیریهای روزمره کمتر فرصت مطالعه کردن دارند اما بهدنبال تغییر سریع شرایط خود هستند. بر همین اساس در کشور ما و بهویژه در منطقه جغرافیایی که ما قرار داریم بحرانها و دشواریهای گوناگونی در حال گسترش است و گزینههای محدودی پیش روی کشورهای منطقه برای بهبود شرایط وجود دارد.
مشارکت بالای سیاسی در دورههای گوناگون انتخابات و مشارکتهای بالای اجتماعی و سیاسی انتظار بهبود سریع و همهجانبه شرایط را در حوزههای عمومی و خصوصی دارند اما شاهد هستیم با وجود اقبال بینظیر و مثال زدنی مردم در برگزاری انتخابات، افرادی که از سوی آنها برای تصدی امور انتخاب میشوند وظایف خود را آنچنان که مردم انتظار دارند، انجام نمیدهند که این مسئله از یک سو بهدلیل ضعف و نارساییهای ساختاری و نهادی و از سوی دیگر بهدلیل محدودیتها و مشکلات گوناگون داخلی و خارجی است که در عمل باعث میشود، امکان بهبود سریع شرایط در این کشورها و کشور ما فراهم نشود. بنابراین ما با رخدادهای انفجاری آمال و آرزوهای مردم در مقاطع گوناگون روبهرو هستیم بدون آنکه از منابع ساختاری و زیربنایی در مسیر دستیابی به آرمانها درک مناسبی وجود داشته باشد. همچنین در این مسیر شاهد کوتاهیهای پایدار و تکراری مدیرانی هم هستیم که در دورههای مختلف برگزیده میشوند و در عمل توان لازم برای ایفای وظایف خود را آنچنان که باید و شاید، ندارند و تن به جایگزینی هم نمیدهند. در جامعه ما به شکل ادواری شاهد گسترش امید و طرح آرزوهای روشن و شکوفایی نشاط هستیم اما در مقابل این نشاط خیلی سریع به یاس و ناامیدی تبدیل میشود و پیامدهای خطرناک آن را به کشور تحمیل کرده و هزینههای آن را جامعه میپردازد. این نخبگان فکری و اجرایی هستند که میتوانند بر این شرایط تأثیر بگذارند و راه را برای گسترش واقعگرایی از یک سو و استفاده عادلانه و غیرتبعیض آمیز از همه منابع کشور و تأمین مصالح و منافع عمومی باز کنند و با رفتار خود سبب افزایش امید و ایجاد انرژی مثبت در جامعه شوند بدون آنکه انتظار تغییرات سریع و کوتاهمدت را دامن بزنند و با استفاده از ظرفیتها و امکانات موجود متناسب با مطالبات و خواستههای مردم تغییرات لازم را در عرصه زندگی خصوصی و عمومی آنها بهوجود بیاورند تا جلوی تکانهای شدید و تغییرات بنیان کن و پرهزینه را بگیرند و در مسیر پیشرفت همه جانبه قدم بردارند. بررسیها و مطالعات گوناگون در کشور ما نشاندهنده نارضایتی مردم از عملکرد برخی مسئولان است. در این شرایط آنها باید بهصورت واقعی و منصفانه به نقد و ارزیابی عملکردشان بپردازند و در راستای بهبود وضعیت کنونی قدم بردارند و سیاستهای خود را در جهت بهبود زندگی مردم، اصلاح کنند؛ اتفاقی که به ایجاد امید و نشاط در جامعه منجر خواهد شد. مردم باید تغییرات و حرکت به سمت بهبود شرایط جامعه را احساس کنند نه اینکه با بدتر شدن شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مواجه باشند. همشهری
—————-
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle