شرمساری می تواند عامل بسیاری از اضطراب ها باشد، با این حال اکثر انسان ها برای سالیان این حس را با خود حمل می کنند.
گریس کمپل، کمدین جوان بریتانیایی در کتاب جدید خود “فضاحت شگفت انگیز” به تحلیل احساس گناهی پرداخته که طی سال ها با آن دست و پنجه نرم می کرد. او در این کتاب به مسائلی چون وضعیت روانی، احساس گناه درباره مسائل جنسی، داشتن حس طرد شدگی و رفتارهای حسودانه اش پرداخته است.
یکی از بزرگترین چالش های افراد در زندگی این است که چگونه می توان ازاحساس شرم و گناه فاصله گرفت.
یک- شرم را بپذیرید
“کمتر کسی درباره احساس گناه صحبت می کند، در حالی که این حس یکی از قوی ترین احساسات در انسان هاست. داشتن این حس نوعی خودآگاهی مخرب است، یعنی احساس بد و بی ارزش بودن می کنیم. درست مثل این می ماند که بدن مان از شدت رسوایی و خجالت سرخ شده باشد. این حس فوق العاده عمیق است. ما کاری کرده ایم که نباید انجام می دادیم و از این بابت پشیمانیم و می خواهیم به نحوی پنهان شویم.”
دو- احساس گناه را به سطح بیاورید
“می توان با در میان گذاشتن احساس گناه با دوستان و نزدیکان، شرمساری را از حالت پنهان خارج کرد. خیلی از این مسائل چیزهای عجیبی نیستند و می بایست آنها را تا جای ممکن عادی قلمداد کنیم تا در ما به احساس گناه پنهان تبدیل نشوند. اینها همه بخشی از وجود شما هستند که می توان از آنها لذت برد. لازم نیست این مسائل الزاما تحقیر آمیز باشند.”
“در دوران کودکی و نوجوانی احساس گناه های بیشماری به ما تحمیل می شود. مثلا در نوجوانی، مساله خودارضایی باعث بروز احساس گناه میشود در حالی که این اتفاق امری طبیعی است.”
” اغلب هیچ کس در خانواده و مدرسه یا جامعه یاد نمیدهد که این کار هم برای پسرها و هم دخترها امری طبیعی است.”
سه- درباره احساس خود صحبت کنید
گریس می گوید “در بخشی از کتاب که درباره احساس گناه است، درباره احساس بدی که هنگام پذیرفته نشدن به آن دچار می شویم صحبت می کنم. راستش فکر می کنم پذیرفته نشدن بخشی از زندگی است و نباید از این بابت احساس گناه داشته باشیم. عدم پذیرش در محیط کار، روابط و یا دوستی ها همیشه پیش می آید و هیچ وقت هم اتفاق خوشایندی نیست. اما برای من قضیه فرق می کرد. وقتی پذیرفته نمی شدم، احساس بازنده بودن عجیبی می کردم. احساس شرمساری از شما موجودی نچسب میسازد و من انقدر نگران پذبرفته نشدن بودم که عمیقا حس می کردم دوست داشتنی نیستم وهیچ کس مرا دوست نخواهد داشت.”
“برای همین لازم است در مورد احساس شرمساری مان صحبت کنیم. بپذبریم که گاهی دست رد به سینه مان می خورد و از ما هم کاری جز اشک ریختن بر نمی آید.”
“اگر نمی توانید از احساس گناه خود صحبت کنید، یا نمی دانید چطور می توان در این باره حرف زد از یک مشاور کمک بگیرید. این افراد فضای امنی را مهیا می کنند تا شما بتوانید حرف های نزده تان را شکل دهید و آنها را با نزدیکان در میان بگذارید.”
چهار- با این احساسات دوست شوید
هر کس با این ماجرا یک جور برخورد می کند. “اگر بتوانید با زبان طنز و کنایه آشنا شوید، دیگر شوخی و کنایه برای شما ترسناک نخواهند بود. با این کار احساس شرم را به عنوان بخشی از زندگی می پذیرید و دیگر نیازی به پنهان کردن آن نخواهید داشت.” bbc
