شاید کودکان و نوجوانان، کار و درآمدی نداشته باشند، ولی فشار روحی را حس می‌کنند. از طرف همسالان‌شان، در امور تحصیلی و ورزش. حتی تنشی که در پدر و مادر خود مشاهده می‌کنند، ممکن است به آنها هم منتقل شود.
این فشارها گذشته از پیامدهای روان‌شناختی همچون اضطراب و افسرده‌حالی، عواقب جسمانی همچون سردرد، گرفتگی عضلات، اسهال و استفراغ را نیز به همراه دارد.
بچه‌هارا به حال خود گذارید
یکی از کارشناسان رشد کودک می گوید: «مهم این است که همدمی داشته باشید تا دردها و رنج‌هایتان را با او قسمت کنید، اما نگذارید آن کس، فرزند شما باشد.»
دوست یا رایزن خوبی بیابید تا بتوانید با او گفت‌وگو کنید.
آیین‌های آرامبخشی برپا دارید
با اهمیت‌ترین مورد این است که در هر کار، فرند خود را نیز در خاطر داشته باشید. مثلاً طوری برنامه‌ریزی کنید که همیشه با هم شام بخورید، با هم قدم بزنید، موقع خواب، برای فرزند خود کتاب بخوانید یا از او بخواهید که این کار را انجام دهد.
اعتماد ایجاد کنید
اگر ناچارید خانه را شبی یا به مدت چند ساعت ترک کنید، یک چارچوب زمانی برای فرزندانتان مشخص کنید که چه موقع برمی‌گردید و به قول خود پایبند باشید.
به بچه‌ها بیاموزید که…
وقتی که فشار روحی به فرزندتان روی می‌آورد، به او بیاموزید که سه بار تند از بینی‌اش نفس بکشد، سپس هوا را با صدای «ویژ» از دهان خارج کند.
حرف‌های او را بشنوید
چنین عبارت‌هایی را بر زبان آورید: «آنچه می‌گویی، می‌شنوم» و «هر احساسی که داری، ارزنده است.» در صورتی که از این روش سود بجویید، بچه‌ها حرف‌های بیشتری با شما در میان خواهند گذاشت.
توقع کمال نداشته باشید
استعداد و شخصیت فرزندتان را دریابید. اگر اهداف واقعی را مورد توجه‌تان قرار دهید، باعث شکست و ناکامی‌اش نخواهید شد.
وقت آزادی برایشان اختصاص دهید
بازی، خلاقیت را رونق می‌بخشد و از فشار روحی می‌کاهد. وقتی در زمان بازی، آنان را راحت می‌گذاریم، آنها احساس خوبی خواهند داشت. آنان احساس دلواپسی می‌کنند.
فعالیتهای کودکتان را متعادل کنید
ممکن است کودکان سخت سرگرم کارهای متعدد شوند. آنان را وادارید که حواس‌شان را جمع چند چیزی کنند که واقعاً از انجام‌شان لذت می‌برند و از بقیه‌ی امور دست بردارید.
ترجمه: ابوالفضل امیر دیوانی- اطلاعات
codex09xاhx
page11ا
