مترجمین: خانم تکتم بهرامی و آفای مرتضی چرخ زرین .اختصاصی سایت بانک مفالات آموزشی و فرهنگی
کشورهایی با سیستم های آموزشی متصلب به جای کمر خم کردن زیر فشار قرن ها تحمل اندیشه های جزمی متنازع، عملا می توانند روش های بهتری برای آموزش کودکانمان بیابند.
آموزش ارزان نیازی اساسی در کشورهای در حال توسعه است. بسیاری از کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین جمعیت زیادی در رده کودکان در سن تحصیل دارند اما مدرسه، معلم و منابع کافی برای تامین مخارج آن ها ندارند.
به همین دلیل است که اکثر ابتکارات بنیادی در امرآموزش را می توان در کشورهای فقیرتر شاهد بود؛ نه در کشورهای غنی. گرچه تاسیس تاثیرگذار مراکزی چون آکادمی و یوداسیتی خان ثمره نظام آموزشی آمریکایی است، اما کشورهای در حال توسعه بیشترین مطالبات برآورده نشده و کمترین انگیزه را برای بازگشت به مدل های سنتی دارند.
پابلو جنکینز از کشور کاستاریکا به عنوان موسس یک شرکت آموزشی می گوید: «بهره نفوس در اولویت است». «در دوره ای به سر می بریم که جوانان بیشتری در رده سنی تحصیل و کار داریم که این میزان را هیچ گاه تا پایان عمر شاهد نخواهیم بود. باید مطمئن شویم که این افراد دارای سطح بالایی از سرمایه انسانی و تحصیلات هستند».
«بهره نفوس» به منافعی اطلاق می شود که کشورها به واسطه داشتن نیروی کار بیشتر به نسبت افراد تحت تکفل (افراد جوان و سالخورده ای که نیازمند حمایت هستند)از آن بهره مند می شوند.
اقتصاددانان، بخشی از رشد اقتصادی شرق آسیا در قرن بیستم را ،به ویژگی های جمعیت شناختی نسبت می دهند و بر این باورند که آمریکای لاتین می تواند وارد دوران شیرین اقتصادی خود شود. سئوال اینجاست که آیا آمریکای لاتین نیروی کار متناسب برای بهره مندی ازاین فرصت را دارد یا خیر؟ اینجاست که جنکینز دو شکاف اصلی را تشخیص می دهد. اول آنکه سیستم آموزشی کاستاریکا نمی تواند به قدر کفایت برای دانش آموزان جذاب باشد زیرا آموزه های مدرسه به اندازه کافی متناسب و مرتبط نیست. و دوم اینکه معلم ها با استانداردهای بالای مکفی آموزش ندیده اند. وی می گوید: «اکثر معلم های زبان انگلیسی در این کشور سطح متوسطی را از مهارت های زبانی دارند.»
جنکیز می گوید کشورش باید به جای ریسک بر سر کارهای بی اثر به روش های جایگزین بیاندیشد. ما نمی توانیم برای تربیت نسل جدید معلم های انگلیسی صبر کنیم تا در ۲۰ سال آینده فرزندانمان را در مدارس آموزش دهند. علاوه بر این، نمی توانیم کادر آموزشی خود را ارتقا دهیم و امیدوارم باشیم که معلمان آگاهی هایشان کمی بیشتر شود و بتوانند از آن در راستای آموزش دانش آموزان بهره ببرند.
یک گزینه این است که به معلمان کمتر اتکا کنیم. جنکینز و همکارش ملیسا مونگ اخیرا طرحی آزمایشی را با استفاده از سایت دولینگو که یک سایت آموزش زبان رایگان و محبوب است آغاز کرده اند. در این سیستم آموزشی، دانش آموزان به این منظور در کلاس گرد هم می آیند که به جای نشستن ردیفی در صندلی ها و گوش دادن به سخنرانی معلم، خود در فرآیند یادگیری مشارکت کنند. هر دانش آموز به طور مستقل کار می می کند و مراحل زبان آموزی سایت دولینگو را پشت سر می گذارد. نقش معلم در این سیستم بیشتر «همراه» است تا رهبر.
جنکینز می گوید در این سیستم بر شخص معلم تاکید کمتری شده و تاکید بیشتر بر افراد مختلفی است که هر کدام با سرعت خاص خود مطلبی واحد را فرامی گیرند. معلمان از سخنران به تسهیلگر تغییر نقش داده اند و به دانش آموزان در مسلط شدن بر ابزار آموزشی کمک می کنند. در همین راستا کودکان را در گروه های دونفره قرار می دهند تا بتوانند از یکدیگر بیاموزند.
این سیستم آموزشی نسخه ای از کلاس های معکوس است که در آن دانش آموزان ابتدا خودشان اطلاعات اصلی را فرا می گیرند (که می تواند از طریق آموزش های آنلاین باشد) و سپس در کلاس به طرح مشکلات درسی می پردازند. تکالیف منزل تبدیل به تمرین های کلاسی می شوند. در نسخه جنکینز و مونگ عناصر آموزشی مبتنی بر بازی نیز اضافه شده است. این عناصر برگرفته از سایت دولینگو است که تنها در کاستاریکا ۵۰۰۰۰۰ کاربر دارد. عناصر خاصی در بازی های ویدیویی نهفته است که افراد را بسیار منعطف می کند. گویی نوعی حس طلب برای یادگیری در این بازی ها وجود دارد.
تا کنون تنها ۶۰۰ کودک (و ۱۵ معلم) در این طرح آزمایشی شرکت کرده اند با این حال پیشگامان طرح مدعی اند که این طرح می تواند راهی برای دسترسی گسترده تر به فراگیری زبان علی الخصوص برای کودکان ده سال و بیشتر ارائه دهد. اشاره جنکینز به کم هزینه بودن این روش( ده تا بیست دلار در ماه) با توجه به رایگان بودن نرم افزار آن، موید همین امر است.
این رویکرد شباهت هایی با سایر روش های ابتکاری بزرگ در آمریکای لاتین از جمله مدارس اینووا دارد که توسط کارلوس رودریگز میلیاردر پرویی پشتیبانی می شود. مدارس اینووا به واسطه برخورداری از مدلی تلفیقی توانسته است تا کنون ۶۰۰۰۰ دانش آموز جذب کند. در این روش تلفیقی، دانش آموزان با دو شیوه خودآموزی با استفاده از یک لپ تاپ و جمع آموزی از طریق شرکت در جلسات گروهی (با استفاده از محتوای تولید شده توسط آکادمی خان) به فراگیری دروس می پردازند. شهریه این طرح در حدود ۱۰۰ دلار در ماه در نظر گرفته شده که برای قشر متوسط جامعه نیز مقرون به صرفه است. .
جنکینز می گوید «هدف ما تغییر تدریجی کارکرد کلاس درس در مدارس است». وقتی اساتیدی با دانش زبانی محدود و دانش آموزانی در سطوح مختلف دارید، یادگیری انفرادی و با سرعت یادگیری اختصاصی می تواند حداقل در این زمینه ( آموزش زبان) روشی بسیار قدرمند باشد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص تکنولوژی کلاس معکوس سلمان خان به لینک زیر مراجعه فرمایید.
سلمان خان از تکنولوژی کلاس معکوس می گوید!