در این روزها و سالها که دولت و مردم همه ظرفیتهای خود را مصروف مسایل هسته ای و سیاسی کرده اند .در مهر نامه شماره ۴۲ به مطلبی برخوردم که مهم به نظر می رسد اقای عماد الدین بافی نوشته است : رقبای سیاسی و منطقه ای ایران بیکار ننشسته اند آنها حتی بادگیرهای یزدی را که ارمغان ایرانیان برای امارات بوده است در یونسکو به نام خود ثبت می کنند . کشور آذربایجان برای ثبت نان لواش کوشید و ارمنستان به نام خود ثبت کرد و ترکیه هم مولوی و افغانستان سید جمال را ثبت کرده اند .
یکی از مهم ترین کارهایی که در بی خبری و سکوت دنبال می شود تاریخ سازی است ، از جمله این کارها بازنشر کتاب فدیمی، مهم و تاریخی ” تاریخ هرودوت ” با ظاهری نفیس و محتوایی دست کاری شده .
بافی می نویسد : کتاب تاریخ هرودوت در سال ۲۰۰۱ توسط ” موسسه المجمع الثقافی ” که نهادی دولتی است در امارات متحده باز نشر شده ودر سراسر کتاب بحر فارسی به بحر احمر و غالبا به خلیج عربی مبدل کرده اند این اقدامی آگاهانه برای دستکاری در اسناد تاریخی است