تجربه های من در مدرسه آمریکایی ۲
رقص ایرانی در مدرسه آمریکایی
هشتم ژوئن ۲۰۱۶ در آخرین هفته مدرسه ، بچه های کلاسم در گروه سنی ۵ تا ۶ سال توانستند دو رقص ایرانی را به نام های “رعنا” و “صلح” برای اولین بار در یک مدرسه آمریکایی در ایالت کالیفرنیا در کنار ۵ رقص اسپانیایی و یک رقص آفریقایی برگزار کنند.
در کلاسی که به عنوان کمک معلم کار می¬کنم ۴۵ دانش آموز پیش دبستانی داریم و برای جشن پایان سال از بچه های گروه سنی پیش دبستانی تا کلاس چهارم ابتدایی خواسته می شود تا در تمرینات رقص جشن آخر سال تحصیلی شرکت کنند، چون Afternoon Program مدرسه برپایه آموزش زبان اسپانیایی برنامه¬ریزی شده است، لذا در طی سال-های گذشته معمولا ۳ یا ۴ رقص اسپانیایی که معمولا برپایه¬ی الگوهای فرهنگی آنها است، اجرا می¬شود. در این سال تصمیم گرفتم که آموزش بچه¬های پیش دبستانی دختر و پسر را به عهده گرفته و رقص¬هایی که نمادی از فرهنگ و فولکور ایرانی می¬باشد را به آنها آموزش بدهم. بنابراین تمام سعی و تلاش خود را به کار بردم تا رقص¬هایی را انتخاب کنم که نه تنها نشانه¬ای از فرهنگ پربار ایرانی باشد بلکه دربرگیرنده¬ی حرکات موزونی باشد که بچه¬ها بتوانند راحت¬تر یاد گرفته و اجرا کنند.
برای گروه دختران رقص گیلکی رعنا را انتخاب کردم ولی اسم آن را با توجه به مضمونش به “برداشت محصول” Harvest تغییر دادم. ابتدا مضمون و محتوای رقص را کاملا برای آنها توضیح دادم که آنها دانه¬هایی را حمل می-کنند و سپس در دشت می¬کارند و در تابستان علفهای هرز را چیده و در پایان محصول را برداشت می¬کنند. بنابراین رقص دختران چهار مرحله داشت:
۱-آوردن دانه¬ها بر روی شانه
۲-کاشت آنها در بهار
۳-کشیدن علفهای هرز در تابستان
۴-برداشت محصول
با این توضیحات که هر روز به دانش¬آموزان توضیح داده می¬شد دخترانم تصویر کاملی از محتوای رقص را فراگرفته بودند و باعث شده بود که حرکات موزون را به همراه موزیک بهتر اجرا نمایند. هر روز به مدت ۲۰ تا ۳۰دقیقه تمرین داشتیم، بعد از ۲ هفته تمرین بچه¬ها آهسته آهسته رقصشان شکل گرفت و به نظم رسیدند.
برای پسران پیش¬دبستانی که تعدادشان ۲۰ دانش¬آموز بود به همین روش اقدام گردید اما رقص آنها کردی انتخاب شد که تاریخچه آن به زمان زرتشت برمی¬گردد و نمادی از برابری زن و مرد و صلح¬ ودوستی است. البته نام آن را خودم “صلح” انتخاب نمودم تا مفهوم قابل درک¬تری پیدا نماید.
موسیقی رقص پسران دارای ریتم تندی بود، پسران دستمال سفیدی را که نشانه¬ای از صلح است با خود حمل و با حرکات موزون خود و حرکت دستمال از بالا به سمت زمین، صلح را به زمین و به آسمان و در نهایت به سمت والدین خود حرکت و هدیه می¬دادند. رقص کردی پسران با گروه سنی ۵ تا ۶ سال به همراه ۲ دختر به عنوان سرگروه اجرا گردید.
حرکات رقص را از گروه¬های رقص مختلف از یوتیوب انتخاب کردم و آنها را به گونه¬ای ادغام کردم که کاملا با موزیک هماهنگ باشد. هر دو گروه پسران و دختران توانستند در حد توانشان به بهترین نحو ممکن رقص را به اجرا درآورند. قابل ذکر است در بین تمام رقص¬های اجرا شده بیشترین تشویق را از طرف حاضرین گرفتند . این برنامه با همرامی دانش¬آموزانم ازملیت¬های مختلف با فرهنگ¬های متفاوت مانند چین، ترکیه، سوئد، تبت، مکزیک، عمان ،ایران و آمریکا اجرا شد . وحیده وحدتی