مقاله: الگوهای عمومی تدریس
نویسنده : واعظی، معصومه
الگوی عمومی تدریس به ۵ مرحله تقسیم میشود:
۱.تعیین هدفهای تدریس و هدفهای رفتاری.
۲.تعیین رفتار ورودی و ارزشیابی تشخیصی.
۳.تعیین شیوهها و وسایل تدریس.
۴.سازماندهی وضعیت و موقعیت آموزشی.
۵.سنجش و ارزشیابی عملکرد.
در این مقاله،چند الگوی تدریس به طور مختصر بیان شده است:
۱.در الگوی پیش سازماندهنده،معمولا مطالب از کلی به جزیی مورد بررسی قرار می گیرد. از ویژگیهای این الگو،یکسویه بودن انتقال اطلاعات،نبود روابط میان گروهی و محدود بودن منابع به مدرسه و کتاب درسی است.
۲.در الگوی حل مسئله،شاگرد محور فعالیت است و اطلاعات علمی مستقیما به او انتقال داده نمیشود.بلکه معلم با طرح مسئله،شاگرد را به فعالیت وامیدارد و در جهت حل مسئله راهنمایی میکند.بین شاگردان روابط میان گروهی وجود دارد،انتقال اطلاعات دوسویه است و منابع آموزشی منحصر به کلاس و کتاب درسی نیست.
۳.در یادگیری از طریق همیاری،روال مبتنی بر تشریکمساعی(همیاری)موجب بهبود عزت نفس،آموختن مهارتهای اجتماعی و به هم پیوستگی،مسئولیتپذیری، حصول به هدفهای یادگیری و در نهایت،آمادهسازی فرد در مقام شهروند برای بروز رفتار منسجم به منظور بهبود زندگی فردی و اجتماعی و تأمین نظم اجتماعی ثمربخش و مردمسالار میشود.
۴.الگوی تفحص گروهی برگرفته از نظریهی جان دیویی در مورد آموزش به شیوههای مردمسالار است.هنگام کاربرد تفحص گروهی،معلم نقش مشاور،راهنما و هدایتکننده را به عهده دارد.او باید تجربهی گروه را در سه سطح زیر هدایت و منعکس کند:
مسئلهگشایی یا سطح تکلیف.
سطح مدیریت گروه.
سطح معنی فردی.
۵.انفرادی کردن آموزش یکی از پدیدههای مهم سالهای اخیر نظامهای آموزشی است. آموزش انفرادی،الزاما به معنای آموزش یک شاگرد از طریق یک معلم یا برنامهای خاص نیست. بلکه به معنای آموزش بر اساس تواناییهای شاگرد است.از مهمترین روشهای انفرادی میتوان یادگیری تا حد تسلط،تدریس خصوصی،آموزش برنامه (PI) ،آموزش از راه رایانه (CAI) ، آموزش انفرادی تجویز شده (ZPI) و آموزش انفرادی هدایت شده (IGE) را نام برد.
با همه مزایایی که این روشها دارند،با توجه به ساخت ویژهی مدارس و مقررات حاکم بر مسائل آموزشی، کمبود معلمان با صلاحیت،نبود امکانات و بودجهی کافی و محدودیت زمانی،امکان تعمیم چنین روشهایی در اکثر مدارس موجود نیست و استفاده از آنها به دگرگونی اعتقادی،تحول و نوآوری در مسائل آموزشی نیاز دارد.