در باره مدرسه

ایجاد مدرسه سالم و دلپذیر: بحران در جامعه و واکنش مدرسه

نوشته‏ی:جان ای.مایر ترجمه‏ی:احمد شریفان‏ هنگامی که در جامعه یا در دنیا،واقعه‏ای رخ می‏دهد، ضرورت دارد که مدارس راجع به آن واقعه اطلاعات‏ واقعی را برای دانش‏آموزان فراهم کنند.این واکنش، پیامی را به دانش‏آموزان منتقل می‏کند که مدرسه جای‏ امنی برای مقابله با پیامدهای ناشی از بحران است. هرگز از آگاه کردن دانش‏آموزان درباره‏ی بحران‏هایی‏ که در جامعه رخ می‏دهد،غفلت نکنید.

 

وقایع منفی که در جامعه رخ می‏دهد،تأثیری عمیق‏ بر دانش‏آموزان دارد.کودکان نسبت به بحران‏هایی که‏ در جامعه یا دنیا رخ می‏دهد،متفاوت از بزرگسالان، واکنش نشان می‏دهند بزرگسالان فکر می‏کنند که‏ کودکان مانند آنان نسبت به وقایع،عکس العمل نشان‏ می‏دهند.کودکان برای درک وقایع منفی،از تجربه‏ی‏ هیجانی و هوشمندانه‏ی قبلی برخوردار نیستند عکس العمل فوری کودک به مصیبت،متناسب با شخصیت اوست.آنان به‏طور غیر ارادی فکر می‏کنند که آن واقعه برای خودشان اتفاق افتاده است؛بنابراین‏ می‏ترسند؛زیرا ترس نتیجه‏ی ناشناخته بودن واقعه‏ برای کودک است.تقریبا بیش‏تر کودکان نسبت به‏ وقایعی که برای خانواده‏شان رخ می‏دهد،عکس العمل‏ یکسانی از خودشان نشان می‏دهند؛به ویژه هنگامی‏ که آنان در مدرسه هستند.اما در مقابل وقایع،دیگر عکس العمل‏های متنوعی از خودشان نشان می‏دهند امکان دارد کودکی،به‏طور مداوم،از واقعه‏ای که در گذشته برایش اتفاق افتاده است،بترسد.کودکان‏ ترس‏های مخصوص به خودشان را دارند که می‏تواند ناشی از وقایع و مصیبت‏های گذشته‏ی زندگی‏شان‏ باشد؛به عنوان مثال،دانش‏آموزی که شاهد تصادف‏ شدید سرویس مدرسه‏اش با عابر پیاده بوده است، امکان دارد که تا مدت‏ها از سوار شدن به سرویس‏ مدرسه ترس داشته باشد؛در این صورت،ضرورت‏ دارد که برای مدتی یک معلم یا فردی بزرگ‏سال، همراه آنان سوار سرویس باشد که در آنان احساس‏ شادی و امنیت ایجاد کند.

کودکان ترس‏های دیگری در مواجه شدن با وقایع از خودشان نشان می‏دهند که برخی از آن‏ها متناسب و مرتبط با وقایع نیستند.برای کودک،ترس‏ و اضطراب احساسات تعمیم یافته‏ای هستند؛بنابراین‏ بعضی از کودکان نسبت به وقایع و اتفاقاتی که ترس‏آور نیستند یامیزان کمی ایجاد ترس و اضطراب می‏کنند،همان‏ واکنش نسبت به وقایع ترس‏آور را از خودشان بروز می‏دهند.

مؤثرترین روشی که می‏توان برای مقابله با ترس ناشی از وقایع موحش و اضطراب‏زا و کنترل‏ آن به کاربرد،آماده کردن و ارائه دادن اطلاعات‏ به دانش‏آموزان درباره‏ی اتفاقی است که رخ داده‏ است؛در واقع،هنگامی که ما اطلاعاتی را درباره‏ی‏ اتفاق رخ داده در اختیار دانش‏آموزان قرار می‏دهیم، به آنان کمک کرده‏ایم که بر ناشناخته‏هایشان- درباره‏ی واقعه-غلبه کنند؛زیرا ناشناخته بودن یک‏ موقعیت به‏طور طبیعی در دانش‏آموز،ایجاد ترس‏ و اضطراب می‏کند.آگاه بودن و داشتن اطلاعات‏ درباره‏ی واقعه،اثر آرامش دهنده‏ای بر افراد،به ویژه‏ دانش‏آموزان دارد.مدرسه باید دانش‏آموزان را ترغیب کند که به جای دریافت اطلاعات از سایر منابع مانند والدین،روزنامه‏ها،رادیو،تلویزیون و…، اطلاعات مورد نیازشان را از مدرسه جمع‏آوری‏ کنند؛زیرا مدرسه در زندگی دانش‏آموزان نقش‏ بسیار مؤثری دارد؛از سوی دیگر،مدرسه از دید دانش‏آموزان منبعی است که می‏توانند از طریق آن، اطلاعات واقعی مورد نیازشان را در مورد آن‏چه که‏ در محیطشان اتفاق می‏افتد یا می‏گذرد،به دست‏ آورند.این اطلاعات می‏تواند از سوی دانش‏آموزان‏ همانند محتوای کتاب‏های درسی،درست و واقعی‏ تلقی شوند.

مدرسه می‏تواند از دیدگاه دانش‏آموزان،به‏ عنوان جزیره‏ی امنی برای زندگی به شمار آید. مدرسه‏ی امن-با وجود رویدادی که خارج از مدرسه اتفاق افتاده است-به دانش‏آموزان‏ نیز احساس ایمنی را منتقل می‏کند؛در واقع، مدرسه پناه‏گاه امنی برای دانش‏آموزان-به دور از آشفتگی‏های خارج از مدرسه-است.شرایطی‏ را در مدرسه فراهم کنید تا دانش‏آموزان بتوانند اطلاعاتی را به دست آورند که از پریشانی ذهنی‏ آنان جلوگیری کند.انتقال پیام از طریق مدرسه‏ به دانش‏آموزان،می‏تواند به درک درست آنان‏ از وقایع کمک کند؛بنابراین،می‏توان از مدرسه‏ به عنوان پناه‏گاه امنی برای دانش‏آموزان یاد کرد.

Mahmoud Hosseini

من، یک معلم بازنشسته از سال ۱۳۸۸، با علاقه فراوان به فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی و با هدف انتقال تجربه‌های شخصی و بهره‌گیری از تجربه‌های دیگران، در مهرماه همان سال وبلاگ بانک مقالات آموزشی و فرهنگی را با آدرس www.mh1342.blogfa.com راه‌اندازی کردم. خوشبختانه این وبلاگ با استقبال خوبی روبه‌رو شد و در ادامه، سایت مستقل خود را با آدرس www.eduarticle.me فعال نمودم. اکنون این سایت با طراحی زیباتر و امکانات گسترده‌تر در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد. - مطالب و مقالات منتشرشده در سایت الزاماً مورد تأیید مدیریت نیست و مسؤولیت آن‌ها بر عهده نویسندگان است. - استفاده از یادداشت‌ها و مقالات اختصاصی سایت با ذکر منبع بلامانع است. - مطالب صفحه نخست روزانه به‌روزرسانی می‌شوند؛ برای دسترسی به موضوعات مورد نظر می‌توانید از فهرست اصلی، کلیدواژه‌های پایین مطالب و موتور جستجوی سایت استفاده کنید. - مراجعه‌کنندگان عزیز می‌توانند مقالات و نوشته‌های خود را ارسال کنند تا با افتخار به نام خودشان منتشر شود. ممکن است نام نویسندگان یا منابع برخی مقالات ناخواسته از قلم افتاده باشد که پیشاپیش پوزش می‌طلبم. همچنین لازم می‌دانم از همراهی ارزشمند همکار فرهنگی، خانم وحیده وحدتی، صمیمانه قدردانی کنم. از نظرات و پیشنهادهای سازنده شما برای ارتقای کیفیت سایت استقبال می‌کنم.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا