نوشتهی:جان ای.مایر ترجمهی:احمد شریفان هنگامی که در جامعه یا در دنیا،واقعهای رخ میدهد، ضرورت دارد که مدارس راجع به آن واقعه اطلاعات واقعی را برای دانشآموزان فراهم کنند.این واکنش، پیامی را به دانشآموزان منتقل میکند که مدرسه جای امنی برای مقابله با پیامدهای ناشی از بحران است. هرگز از آگاه کردن دانشآموزان دربارهی بحرانهایی که در جامعه رخ میدهد،غفلت نکنید.
وقایع منفی که در جامعه رخ میدهد،تأثیری عمیق بر دانشآموزان دارد.کودکان نسبت به بحرانهایی که در جامعه یا دنیا رخ میدهد،متفاوت از بزرگسالان، واکنش نشان میدهند بزرگسالان فکر میکنند که کودکان مانند آنان نسبت به وقایع،عکس العمل نشان میدهند.کودکان برای درک وقایع منفی،از تجربهی هیجانی و هوشمندانهی قبلی برخوردار نیستند عکس العمل فوری کودک به مصیبت،متناسب با شخصیت اوست.آنان بهطور غیر ارادی فکر میکنند که آن واقعه برای خودشان اتفاق افتاده است؛بنابراین میترسند؛زیرا ترس نتیجهی ناشناخته بودن واقعه برای کودک است.تقریبا بیشتر کودکان نسبت به وقایعی که برای خانوادهشان رخ میدهد،عکس العمل یکسانی از خودشان نشان میدهند؛به ویژه هنگامی که آنان در مدرسه هستند.اما در مقابل وقایع،دیگر عکس العملهای متنوعی از خودشان نشان میدهند امکان دارد کودکی،بهطور مداوم،از واقعهای که در گذشته برایش اتفاق افتاده است،بترسد.کودکان ترسهای مخصوص به خودشان را دارند که میتواند ناشی از وقایع و مصیبتهای گذشتهی زندگیشان باشد؛به عنوان مثال،دانشآموزی که شاهد تصادف شدید سرویس مدرسهاش با عابر پیاده بوده است، امکان دارد که تا مدتها از سوار شدن به سرویس مدرسه ترس داشته باشد؛در این صورت،ضرورت دارد که برای مدتی یک معلم یا فردی بزرگسال، همراه آنان سوار سرویس باشد که در آنان احساس شادی و امنیت ایجاد کند.
کودکان ترسهای دیگری در مواجه شدن با وقایع از خودشان نشان میدهند که برخی از آنها متناسب و مرتبط با وقایع نیستند.برای کودک،ترس و اضطراب احساسات تعمیم یافتهای هستند؛بنابراین بعضی از کودکان نسبت به وقایع و اتفاقاتی که ترسآور نیستند یامیزان کمی ایجاد ترس و اضطراب میکنند،همان واکنش نسبت به وقایع ترسآور را از خودشان بروز میدهند.
مؤثرترین روشی که میتوان برای مقابله با ترس ناشی از وقایع موحش و اضطرابزا و کنترل آن به کاربرد،آماده کردن و ارائه دادن اطلاعات به دانشآموزان دربارهی اتفاقی است که رخ داده است؛در واقع،هنگامی که ما اطلاعاتی را دربارهی اتفاق رخ داده در اختیار دانشآموزان قرار میدهیم، به آنان کمک کردهایم که بر ناشناختههایشان- دربارهی واقعه-غلبه کنند؛زیرا ناشناخته بودن یک موقعیت بهطور طبیعی در دانشآموز،ایجاد ترس و اضطراب میکند.آگاه بودن و داشتن اطلاعات دربارهی واقعه،اثر آرامش دهندهای بر افراد،به ویژه دانشآموزان دارد.مدرسه باید دانشآموزان را ترغیب کند که به جای دریافت اطلاعات از سایر منابع مانند والدین،روزنامهها،رادیو،تلویزیون و…، اطلاعات مورد نیازشان را از مدرسه جمعآوری کنند؛زیرا مدرسه در زندگی دانشآموزان نقش بسیار مؤثری دارد؛از سوی دیگر،مدرسه از دید دانشآموزان منبعی است که میتوانند از طریق آن، اطلاعات واقعی مورد نیازشان را در مورد آنچه که در محیطشان اتفاق میافتد یا میگذرد،به دست آورند.این اطلاعات میتواند از سوی دانشآموزان همانند محتوای کتابهای درسی،درست و واقعی تلقی شوند.
مدرسه میتواند از دیدگاه دانشآموزان،به عنوان جزیرهی امنی برای زندگی به شمار آید. مدرسهی امن-با وجود رویدادی که خارج از مدرسه اتفاق افتاده است-به دانشآموزان نیز احساس ایمنی را منتقل میکند؛در واقع، مدرسه پناهگاه امنی برای دانشآموزان-به دور از آشفتگیهای خارج از مدرسه-است.شرایطی را در مدرسه فراهم کنید تا دانشآموزان بتوانند اطلاعاتی را به دست آورند که از پریشانی ذهنی آنان جلوگیری کند.انتقال پیام از طریق مدرسه به دانشآموزان،میتواند به درک درست آنان از وقایع کمک کند؛بنابراین،میتوان از مدرسه به عنوان پناهگاه امنی برای دانشآموزان یاد کرد.