مشخصات قرآن – قرآن مجید ترجمه بهاءالدین خرمشاهی – از ص ۶۵۲
با مطالب تکمیلی از محمود حسینی
قرآن کتابی است متوسط الحجم – حجم آن برابر است با عهد جدید ( اناجیل اربعه و رسالات و ابسته به آن ) و دیوان حافظ
تعداد کل کلمات ۷۷۸۰۷
۱۱۴ سوره
۳۰ جزء = هر جزء چهار یا دو حزب = هر جزء در ۲۰ صفحه نوشته شده و کل قرآن در ۶۰۴ صفحه
هر ۵ آیه خمس
هر ۱۰ آیه عشر
رکوعات = بخشی و گروهی از آیات که در یک موضوع آمده ۵۴۰ رکوع
بزرگترین آیه = آیه دَین (مداین) سوره نساء آیه ۱۲
کوچکترین آیه = یک کلمه است (مدهامتان به معنی از شدت سبزى متمایل به سیاهى) الرحمن ۶۴
کم آیه ترین = سوره کوثر
پر آیه ترین = سوره بقره
تعداد کل آیات قول مشهور= ۶۲۳۶ آیه
نام چند آیه
آیه اخوت ( حجرات 10 )
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ فَأَصْلِحُواْ بَینَْ أَخَوَیْکمُْ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّکمُْ تُرْحَمُون – مؤمنان برادر یکدیگرند پس دو برادر خود را صلح و آشتى دهید و تقواى الهى پیشه کنید، باشد که مشمول رحمت او شوید )
آیه اذن (تصدیق) توبه ۶۱
وَ مِنهْمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبىَِّ وَ یَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیرْ لَّکُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ رَحْمَهٌ لِّلَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنکمُْ وَ الَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لهَمْ عَذَابٌ أَلِیم
از آنها کسانى هستند که پیامبر را آزار مىدهند و مىگویند: «او آدم خوشباورى است!» بگو: «خوشباور بودن او به نفع شماست! (ولى بدانید) او به خدا ایمان دارد و (تنها) مؤمنان را تصدیق مىکند و رحمت است براى کسانى از شما که ایمان آوردهاند!» و آنها که رسول خدا را آزار مىدهند، عذاب دردناکى دارند!
اکمال مائده ۳
حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَهُ وَ الدَّمُ وَ لحَمُ الخْنزِیرِ وَ مَا أُهِلَّ لِغَیرْ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَهُ وَ الْمَوْقُوذَهُ وَ الْمُترَدِّیَهُ وَ النَّطِیحَهُ وَ مَا أَکلََ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَکَّیْتُمْ وَ مَا ذُبِحَ عَلىَ النُّصُبِ وَ أَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالْأَزْلَامِ ذَالِکُمْ فِسْقٌ الْیَوْمَ یَئسَ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن دِینِکُمْ فَلَا تخَشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتمْمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتىِ وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْاسْلَامَ دِینًا فَمَنِ اضْطُرَّ فىِ مخَمَصَهٍ غَیرَ مُتَجَانِفٍ لّاِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(۳)
گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حیواناتى که به غیر نام خدا ذبح شوند، و حیوانات خفه شده، و به زجر کشته شده، و آنها که بر اثر پرتشدن از بلندى بمیرند، و آنها که به ضرب شاخ حیوان دیگرى مرده باشند، و باقیمانده صید حیوان درنده- مگر آنکه (بموقع به آن حیوان برسید، و) آن را سرببرید- و حیواناتى که روى بتها (یا در برابر آنها) ذبح مىشوند، (همه) بر شما حرام شده است و (همچنین) قسمت کردن گوشت حیوان به وسیله چوبههاى تیر مخصوص بخت آزمایى تمام این اعمال، فسق و گناه است- امروز، کافران از (زوال) آیین شما، مأیوس شدند بنا بر این، از آنها نترسید! و از (مخالفت) من بترسید! امروز، دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم- امّا آنها که در حال گرسنگى، دستشان به غذاى دیگرى نرسد، و متمایل به گناه نباشند، (مانعى ندارد که از گوشتهاى ممنوع بخورند) خداوند، آمرزنده و مهربان است.
امانت احزاب ۷۲
ما این امانت را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه داشتیم، از تحمل آن سرباز زدند و از آن ترسیدند. انسان آن امانت بر دوش گرفت، که او ستمکار و نادان بود.
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَهَ عَلىَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَینَْ أَن یحَمِلْنهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنهْا وَ حَمَلَهَا الْانسَنُ إِنَّهُ کاَنَ ظَلُومًا جَهُولًا
انذار شعراء ۲۱۴
وَ أَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِین
خویشاوندان نزدیکت را بترسان
تبلیغ مائده ۶۷
یَأَیهُّا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا یهَدِى الْقَوْمَ الْکَافِرِین
اى پیامبر، آنچه را از پروردگارت بر تو نازل شده است به مردم برسان. اگر چنین نکنى امر رسالت او را ادا نکردهاى. خدا تو را از مردم حفظ مىکند، که خدا مردم کافر را هدایت نمىکند
تداین بقره ۲۸۲
یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلىَ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَ لْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبُ بِالْعَدْلِ وَ لَا یَأْبَ کاَتِبٌ أَن یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْیَکْتُبْ وَ لْیُمْلِلِ الَّذِى عَلَیْهِ الْحَقُّ وَ لْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لَا یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْا فَإِن کاَنَ الَّذِى عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهًا أَوْ ضَعِیفًا أَوْ لَا یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَ اسْتَشهْدُواْ شهَیدَیْنِ مِن رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَینِْ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشهُّدَاءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَئهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَئهُمَا الْأُخْرَى وَ لَا یَأْبَ الشهُّدَاءُ إِذَا مَا دُعُواْ وَ لَا تَسْمُواْ أَن تَکْتُبُوهُ صَغِیرًا أَوْ کَبِیرًا إِلىَ أَجَلِهِ ذَالِکُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشهَّادَهِ وَ أَدْنىَ أَلَّا تَرْتَابُواْ إِلَّا أَن تَکُونَ تِجَرَهً حَاضِرَهً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکمُْ جُنَاحٌ أَلَّا تَکْتُبُوهَا وَ أَشْهِدُواْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَ لَا یُضَارَّ کاَتِبٌ وَ لَا شَهِیدٌ وَ إِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقُ بِکُمْ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِکُلِّ شىَْءٍ عَلِیم
اى کسانى که ایمان آوردهاید، چون وامى تا مدتى معیّن به یکدیگر دهید، آن را بنویسید. و باید در بین شما کاتبى باشد که آن را به درستى بنویسد. و کاتب نباید که در نوشتن از آنچه خدا به او آموخته است سرپیچى کند. و مدیون باید که بر کاتب املاء کند و از اللَّه، پروردگار خود بترسد و از آن هیچ نکاهد. اگر مدیون سفیه یا صغیر بود یا خود املاء کردن نمىتوانست، ولىّ او از روى عدالت املاء کند. و دو شاهد مرد به شهادت گیرید. اگر دو مرد نبود، یک مرد و دو زن که به آنها رضایت دهید شهادت بدهند، تا اگر یکى فراموش کرد دیگرى به یادش بیاورد. و شاهدان چون به شهادت دعوت شوند، نباید که از شهادت خوددارى کنند. و از نوشتن مدّت دین خود، چه کوچک و چه بزرگ، ملول مشوید. این روش در نزد خدا عادلانهتر است، و شهادت را استواردارندهتر و شک و تردید را زایلکنندهتر. و هر گاه معامله نقدى باشد اگر براى آن سندى ننویسید مرتکب گناهى نشدهاید. و چون معاملهاى کنید، شاهدى گیرید. و نباید به کاتب و شاهد زیانى برسد، که اگر چنین کنید نافرمانى کردهاید. از خداى بترسید. خدا شما را تعلیم مى دهد و او بر هر چیزى آگاه است
حجاب نور ۳۰ – ۳۱
قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ یحَْفَظُواْ فُرُوجَهُمْ ذَالِکَ أَزْکىَ لهَمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرُ بِمَا یَصْنَعُونَ(۳۰)
وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَرِهِنَّ وَ یحَفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضْرِبْنَ بخُِمُرِهِنَّ عَلىَ جُیُوبهِنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَائهِنَّ أَوْ ءَابَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنىِ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنىِ أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیرْ أُوْلىِ الْارْبَهِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُواْ عَلىَ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَ لَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یخُفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُواْ إِلىَ اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکمُْ تُفْلِحُونَ(۳۱)
به مردان مؤمن بگو که چشمان خویش فروگیرند و شرمگاه خود نگه دارند. این برایشان پاکیزهتر است. زیرا خدا به کارهایى که مىکنند آگاه است. (۳۰)
و به زنان مؤمن بگو که چشمان خویش فروگیرند و شرمگاه خود نگه دارند و زینتهاى خود را جز آن مقدار که پیداست آشکار نکنند و مقنعههاى خود را تا گریبان فروگذارند و زینتهاى خود را آشکار نکنند، جز براى شوهر خود یا پدر خود یا پدر شوهر خود یا پسر خود یا پسر شوهر خود یا برادر خود یا پسر برادر خود، یا پسر خواهر خود یا زنان همکیش خود، یا بندگان خود، یا مردان خدمتگزار خود که رغبت به آن ندارند، یا کودکانى که از شرمگاه زنان بىخبرند. و نیز چنان پاى بر زمین نزنند تا آن زینت که پنهان کردهاند دانسته شود. اى مؤمنان، همگان به درگاه خدا توبه کنید، باشد که رستگار گردید. (۳۱)
حفظ حجر ۹
إِنَّا نحَنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لحَافِظُون
ما قرآن را خود نازل کردهایم و خود نگهبانش هستیم.
خمس انفال ۴۱
وَ اعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شىَْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِى الْقُرْبىَ وَ الْیَتَامَى وَ الْمَسَاکِینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ إِن کُنتُمْ ءَامَنتُم بِاللَّهِ وَ مَا أَنزَلْنَا عَلىَ عَبْدِنَا یَوْمَ الْفُرْقَانِ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَ اللَّهُ عَلىَ کُلِّ شىَْءٍ قَدِیر
بدانید که هر گاه چیزى به غنیمت گرفتید خمس آن از آن خدا و پیامبر و خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان است. و خدا به هر چیز تواناست.
سیف (قتال) توبه ۵
إِلَّا الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِکِینَ ثمَُّ لَمْ یَنقُصُوکُمْ شَیْا وَ لَمْ یُظَاهِرُواْ عَلَیْکُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّواْ إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلىَ مُدَّتهِمْ إِنَّ اللَّهَ یحُبُّ الْمُتَّقِینَ(۴)
فَإِذَا انسَلَخَ الْأَشهْرُ الحْرُمُ فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِکِینَ حَیْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ وَ اقْعُدُواْ لَهُمْ کُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُواْ وَ أَقَامُواْ الصَّلَوهَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّکَوهَ فَخَلُّواْ سَبِیلَهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(۵)
مگر آن گروه از مشرکان که با ایشان پیمان بستهاید و در پیمان خود کاستى نیاوردهاند و با هیچ کس بر ضد شما همدست نشدهاند. با اینان به پیمان خویش تا پایان مدتش وفا کنید، زیرا خدا پرهیزگاران را دوست دارد. (۴)
و چون ماههاى حرام به پایان رسید، هر جا که مشرکان را یافتید بکشید و بگیرید و به حبس افکنید و در همه جا به کمینشان نشینید. اما اگر توبه کردند و نماز خواندند و زکات دادند، از آنها دست بردارید، زیرا خدا آمرزنده و مهربان است. (۵)
آیه الکرسی بقره ۲۵۵
اللَّهُ لَا إِلَاهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لَا نَوْمٌ لَّهُ مَا فىِ السَّمَاوَاتِ وَ مَا فىِ الْأَرْضِ مَن ذَا الَّذِى یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَینَْ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لَا یُحِیطُونَ بِشىَْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَا یَُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلىُِّ الْعَظِیمُ(۲۵۵)
لَا إِکْرَاهَ فىِ الدِّینِ قَد تَّبَینََ الرُّشْدُ مِنَ الْغَىِّ فَمَن یَکْفُرْ بِالطَّغُوتِ وَ یُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَى لَا انفِصَامَ لَهَا وَ اللَّهُ سمَیعٌ عَلِیمٌ(۲۵۶)
اللَّه خدایى است که هیچ خدایى جز او نیست. زنده و پاینده است. نه خواب سبک او را فرا مىگیرد و نه خواب سنگین. از آنِ اوست هر چه در آسمانها و زمین است. چه کسى جز به اذن او، در نزد او شفاعت کند؟ آنچه را که پیش رو و آنچه را که پشت سرشان است مىداند و به علم او جز آنچه خود خواهد، احاطه نتوانند یافت. کرسى او آسمانها و زمین را در بر دارد. نگهدارى آنها، بر او دشوار نیست. او بلندپایه و بزرگ است. (۲۵۵)
در دین هیچ اجبارى نیست. هدایت از گمراهى مشخص شده است. پس هر کس که به طاغوت کفر ورزد و به خداى ایمان آورد، به چنان رشته استوارى چنگ زده که گسستنش نباشد. خدا شنوا و داناست. (۲۵۶)
مباهله آل عمران ۶۱
فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمُْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتهَلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلىَ الْکَذِبِینَ(۶۱)
از آن پس که به آگاهى رسیدهاى، هر کس که درباره او با تو مجادله کند، بگو: بیایید تا حاضر آوریم، ما فرزندان خود را و شما فرزندان خود را، ما زنان خود را و شما زنان خود را، ما برادران خود را و شما برادران خود را. آن گاه دعا و تضرع کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان بفرستیم. (۶۱)
آیه مشیت کهف ۲۴ – ۲۳
وَ لَا تَقُولَنَّ لِشَاْىْءٍ إِنىِّ فَاعِلٌ ذَالِکَ غَدًا(۲۳)
إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ وَ اذْکُر رَّبَّکَ إِذَا نَسِیتَ وَ قُلْ عَسىَ أَن یهَدِیَنِ رَبىِّ لِأَقْرَبَ مِنْ هَاذَا رَشَدًا(۲۴)
هرگز مگوى: فردا چنین مىکنم، (۲۳)
مگر خداوند بخواهد. و چون فراموش کنى، پروردگارت را به یا دآر و بگو: شاید پروردگار من مرا از نزدیکترین راه هدایت کند. (۲۴)
نور نور ۳۵
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَوهٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فىِ زُجَاجَهٍ الزُّجَاجَهُ کَأَنهَّا کَوْکَبٌ دُرِّىٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَهٍ مُّبَارَکَهٍ زَیْتُونَهٍ لَّا شَرْقِیَّهٍ وَ لَا غَرْبِیَّهٍ یَکاَدُ زَیْتهُا یُضىِءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلىَ نُورٍ یهَدِى اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ وَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِکلُِّ شىَْءٍ عَلِیمٌ(۳۵)
خدا نور آسمانها و زمین است. مثَل نور او چون چراغدانى است که در آن چراغى باشد، آن چراغ درون آبگینهاى و آن آبگینه چون ستارهاى درخشنده. از روغن درخت پربرکت زیتون که نه خاورى است و نه باخترى افروخته باشد. روغنش روشنى بخشد هر چند آتش بدان نرسیده باشد. نورى افزون بر نور دیگر. خدا هر کس را که بخواهد بدان نور راه مىنماید و براى مردم مثَلها مىآورد، زیرا بر هر چیزى آگاه است. (۳۵)
و ان یکاد قلم ۵۱
وَ إِن یَکاَدُ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَیزُلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سمَعُواْ الذِّکْرَ وَ یَقُولُونَ إِنَّهُ لمَجْنُونٌ(۵۱)
وَ مَا هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ(۵۲)
و کافران چون قرآن را شنیدند نزدیک بود که تو را با چشمان خود به سر درآورند و مىگویند که او دیوانه است، (۵۱)
و حال آنکه قرآن براى جهانیان جز اندرزى نیست. (۵۲)
سوره ( یعنی بریده شده )
سوره توبه بسم ا… ندارد در آغاز
سجده واجب = سجده – فصلت – نجم – علق
در همین رابطه به مطلبی از اقای قراءتی در سایت بولتن نیوزمورخ ۷ -۲-۱۳۹۱ برخورد کردم که بی ارتباط با مبحث بالا نمی باشد . لذا عین مطلب را می آورم:
خداوند در قرآن میگه که اگر قرائت قرآن آسونه، حفظ آن هم آسونه و اگر به شما فشار میآید و با چنگ و دندان آن را حفظ میکنید و بعدا آن را فراموش میکنید، آن را حفظ نکنید.
حفظ قرآن دارای یک ارزش و مقام بالایی است و بسیار لطف خداوند است که کسی بتواند آن را حفظ کند، به شرطی که آسان باشد. قرآن شیوه حفظ را ترتیل گفته و بعضی کارهایی که با قرآن میشه، اینها مغازه است؛ مثلا آیه الکرسی را یک نفس خواندن نه عقل گفته و نه شرع. ما خودمان یک نفر را در میدان شوش داریم که با یک نفس یک لیوان آبغوره را سر میکشد؛ اینها بازیه. روزی رفتم جایی و دیدم خانمی با دست های خود و ایما و اشاره قرآن میخواند؛ گفتم ما رقص با قرآن نداریم.
حقهبازیهایی که با قرآن میشه مثلا چند تا موبایل میخره و استخاره میکنه و تلفن میزنن بهش که می گه سطر اول رو بخون و سطر آخر اون یکی سمت را بخون و بعد میگه شما چی میشید و چی می شید، شما غلط میکنید این حرف ها را می زنید. اینها مبناش چیه؟
دخترم تماس گرفت و گفت که بخوان و ایشان خواندند و سپس گفت شما ازدواجتان عقب میافتد و اگر هم ازدواج کنید تا چند سالی بچه دار نمیشوید؛ ناراحت نباش. دخترم گفت که آقا من دو تا از بچههام دانشجواند و من بهشون گفتم نان میخواهی بخوری خداوند به سگهای ولگرد روزی میدهد، به سوسکهای سوراخها روزی میدهد؛ به چه دلیلی این کلکها را میزنی تا پول مردم را جمع کنی؟ من گولخوردههای خودم را میگم؛ چون من تا حالا یک روزنامه هم نخوندم و از اول انقلاب تا حالا یک فیلم هم ندیدم چون وقت ندارم. آنقدر کارهای واجب دارم که به مستحبات نمیرسم.
ما را بردند توی یک سالن و گفتند اینها قرآنیاند و از اینها تجلیل کنید. به آنها گفتم اینها چه کردند، گفتند پژوهشهای قرآنی. گفتم من هم قرآنیام، پژوهشیام بعد بهشون گفتم که یک آیه در قرآن داریم که ۱۱ تا قاف دارد و هر کسی پیدا کند، جایزه دارد؛ اینها از اول تابستان تا آخر تابستون رفتند قاف شماری.
قرآن نازل شده تا شما قاف بشمارید؟ تفسیری که به ما دادهاند که اخیرا چاپ شده که این سوره دو هزار و ۷۰۰ حرف، ۷۵۰ کلمه، چند تا حرف و چند تا تشدید داره. مثل این میمونه که بگید ابوعلی سینا چند کیلوه، شماره پاش چنده، مسجدالحرام چند تا بلندگو دارد و جماران چند تا موزائیک؛ آخه اینها علمه حضرت عباسی؟!
خدا میدونه چقدر در دانشگاه، دبیرستان و حوزه حرفهایی است که دونستنش نه مستحب و نه واجبه و نه نیاز فرد و نیاز جامعه است. همه اینها مزخرفه. قرآن درباره حرفهای مزخرف میگه درس بخوانید چیزی که ضرر دارد. آیا واقعا سوره کهف نازل شد برای اینکه اونا شش تا بودند یا هفتا؟!
یک حدیث داریم که مومن آینه مومن است. من این حدیث را حدود ۴۰ سال پیش خواندم و به این نتیجه رسیدم که یک آینه فقط زشتی را نمیگه؛ هم زشتی را میگه هم زیبایی. به این معنی که عیبهای مردم را میگویی، خوبیهای آن را هم بگو، دوم آیینه از رو به رو میگه از پشت سر نمیگه، سوم آینه مانند ذره بین عیب مردم را بزرگ نمیکنه و واقعیت را میگه، چهارم آینه قصد و غرض نداره چون جلا دارد عیب را میگه، پنجم آینه رعایت پست و مقام را نمیکند، شش آینه تا وقتی عیبی میگه که گرد زده نباشه؛ تا وقتی حرفت اثر دارده که خودت عیب و ایراد نداشته باشی و هفت آینه اگر بشکند باز سیاهی را نشان میدهد؛ مومن را اگر زجر هم ببیند باز حرف خودش را میزند.
۲۹ تا نکته درآوردم و این تدبر است. تفسیر به رای مثل اینکه از قرآن چیزی در نمیآد و اضافه میکنی توی اون مثل آیه بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید که یکی گفته بخورید و بیاشامید تا ریشتان سفید شود! این مو از کجا آمده؟ کجا خدا گفته انسان آزاده بره گناه کنه و زمانی که موهاش سفید شد دیگر گناه نکند؟
این تفسیر به رای بعضی از آقایون شخصیت زدهاند و به خودشون زحمت نمیدن فکر کنن. علامه طباطبایی فرمود تفسیر قرآن باید دو سال به دو سال عوض شود؛ اصلا ۵۰ سال پیش در ذهن پدر شما پیتزا نبود و هر چه ابتکار و اختراع بشر بیشتر میشه، باید تفسیر هم …
آیت الله صافی در سفرنامه حج خود گفت: زمانی که سوار هواپیما شدم برای سفر به مکه، هواپیما تا ابرها بالا رفت و از میان ابرها حرکت کرد و مثل یک کوه به نظر میرسیدند یعنی چه نشانههای در آسمان هست که بشر به راحتی از آن عبور میکند و نسبت به آن بیاعتنا هستند. قدیم چون هواپیما نبود معنای تماشا کردن استفاده می شد و پیشرفتهای علم باعث میشه ذهن آدم پیشرفت کنه.
چند روز پیش جمعی از اساتید دانشگاه آمدند ستاد نماز و گفتند: «والابحار سجرت» زمانی که دریا جوش آمد. گفتم به نظر شما میرسه …
نظام هستی با یک صدا متلاشی میشه، زمین تکون میخوره و زمین که تکون بخوره، کوهها راه میافتند و بهم میخورند و تکه تکه میشوند و تبدیل به شن میشوند و تبدیل به پنبه میشوند و اقیانوسها به جوش میآید. ایشان گفتند: یک معنای دیگر این است که ژاپن از آب بنزین میسازه و من گفتم رد نمیکنم شاید.
این قرآن چندین رساله دکتری توشه مثل «والتین و زیتون» که یک پژوهش علمی که چرا خدا گفته به انجیل و زیتون قسم و رابطه این دو تا در علم غذا شناسی چیه؟! یک رساله دیگرش اینکه «تین» یک بار و «زیتون» هفت بار در قرآن آمده این یعنی چی؟! اخیرا یک تحقیقی خارجی ها کردن که خوردن یک انجیل برابر با هفت زیتون است و یه آثاری دارد که اگر شش تا بشه اون آثار را ندارد.
از امام رضا (ع) پرسیدند که چرا نماز واجبه؟ امام فرمود که خداوند نماز را واجب کرده تا قرآن از محجوریت در بیاد؛ چون هر کس نماز بخونه مجبوره ۱۲۰ تا آیه قرآن هم بخونه؛ به این معنا که قل هو الله احد و سبحان ربی الاعلی دارد. مثل کسی میمونه که لباس میشوره که علاوه بر تمیز شدن دستهاش، غذاش هضم میشه، عرق بدنش در میاد و ایام فراغتش هم پر میشه.
وقتی ما را میبردند گفتند که دانشگاه تهران جزو دانشگاههای برتره و استادهای بزرگی داره، میخواهید بهشون چی بگید؟ گفتم: درسهایی از قرآن برای مردم عادی! بهش برخورد. گفتم: امروز آبکیترین حرفها رو میخواهم بزنم. گفتند: آبروت میره. گفتم: به شما ربطی ندارد. رفتم و گفتم که اینجا دانشگاه تهرانه به من گفتند علمی صحبت کن و روی تخته نوشتم «و بالوالدین احسانا» و گفتم (ب) در بالا والدین به معنای احسان فرزند با دستان خود به والدینش است؛ چون والدین او را آورده یعنی حساب والدین از همه جداست – چه مومن باشی چه کافر- احسان به پدر و مادر بر همه واجب است. آیات در قرآن زمان دارند و احسان کردن به زمان لیسانس و ارشد و دکتری مربوط نمیشود.
اگر الف و لام داشت، احسان به معنای احسان مخصوص است و چون بدون الف و لام آمده است شامل هر کاری میشود -احسان چهار بار در قرآن آمده و از نظر جغرافیایی در کنار توحید قرار گرفته به این معنی که بعد از توحید احسان به پدر و مادر واجب است- یکی از راههای تربیت و شکستن غرور، سیر و سلوک و خودسازی احسان است که این تدبر است.
گفتم اساتید، دانشجویان باسوادترین افراد دنیا پهلوی سادهترین کلمات باید … و این مراسم و کنگرهها … کبریت به شرطی ارزش دارد که چراغ روشن بشه چراغ غذا را بپزه و اون غذا به بدن شما برسد تا شما یک عمر آدم باشید.
این کنگرهها و مسابقات باید سرچشمه حرکتی باشد و گرنه میشه «دست خواراندن»؛ یعنی زمانی دست آدم میخواره، میخوارونید و تمام میشود؛ یعنی هیچ به هیچ باید تصمیم بگیرد قرآن را از محجوریت در بیاورید؛ این را میگن تدبر.